محل تولد: لنگرود
شغل: تکنسین
سن: ۲۶
تحصیلات: متوسطه
محل شهادت: کرمانشاه
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
سابقه مبارزاتی:۱۰سال
زندانی سیاسی: ۲۲ماه
«…من عبدالله میزبان همزمان با اوجگیری قیام ضدسلطنتی مردم ایران در جریان انقلاب قرار گرفتم. بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شدم و آرمانهایم را در سازمان مجاهدین متبلور یافتم…
در این دوران با شرکت در کلاسهای مجاهد شهید محمدعلی پورمسأله‌گو و از طریق خواندن اعلامیه‌ها و نشریه‌های سازمان در جریان مواضع و خط مشی سازمان قرار می‌گرفتم.
بعد از مدتی یعنی سال۵۸ فعالیتم را در رابطه با کانون جوانان مسلمان شروع کردم، و در شهریور۵۹ حین پخش نشریه بازوی انقلاب توسط پاسداران ضدخلقی دستگیر شدم.
چند روز بعد از ۳۰خرداد۶۰ حین تردد دوباره توسط مزدوران خمینی دستگیر شدم و بعد از ۱۴ماه آزاد شدم.
بعد از آزادی از زندان دوباره در ارتباط با یکی از هسته‌های مقاومت قرار گرفتم، در ۱۹فروردین۶۲ برای بار سوم توسط دژخیمان خمینی دستگیر و به زندان سپاه لنگرود منتقل شدم.
حدود هفت ماه در زندان به‌سر بردم. …بعد از مدتی… در تیرماه سال۶۶ از کشور خارج شدم و اینک در یکی از قرارگاههای ارتش آزادیبخش ملی ایران می‌باشم.به امید این‌که بتوانم به‌عنوان یک رزمنده ارتش آزادیبخش از پس این مسئولیت سنگین برآیم».
عبدالله دلیر پس از ورود به یکانهای رزمی ارتش آزادیبخش آخرین فراز زندگیش را در حماسه فروغ جاویدان رقم زد و قهرمانانه در نبردهای فروغ جنگید، و در اوج شرف و افتخار چهره در خون کشید و به جاودانه‌فروغهای آزادی پیوست.
0 نظرات:
ارسال یک نظر