محل تولد: کرمانشاه
شغل: جامعه شناس
سن: ۲۷
تحصیلات: لیسانس جامعه شناس
محل شهادت: تهران - حمله به پایگاه
تاریخ شهادت: ۱۰-۵-۱۳۶۱
تولد و سالهای آغازین زندگی
یگانه سعدوندی در سال ۱۳۳۴ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. دوران تحصیل ابتدایی خود را در تهران گذراند و از همان سالهای نوجوانی روحیهای جستوجوگر، آگاه و عدالتخواه داشت.
در سال ۱۳۵۳ برای ادامهی تحصیل در رشتهی جامعهشناسی به انگلستان رفت. در همین دوران، با تعدادی از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و مسیر زندگیاش بهسوی آرمان آزادی و برابری تغییر کرد.
آشنایی با سازمان مجاهدین خلق و ایستادگی در برابر انحراف
در خارج از کشور، یگانه با اندیشهها و آرمانهای مجاهدین پیوندی عمیق یافت.
زمانی که جریان منحرف و اپورتونیستی در میان برخی نیروهای سیاسی نفوذ کرد، او با آگاهی و شجاعت، در برابر این انحراف ایستاد و با موضعگیری صریح از اصول انقلابی و توحیدی سازمان دفاع کرد.
یگانه سعدوندی در برابر اتهامات، تخریبها و فشارهای روحی ایستاد و به نماد وفاداری به خط اصیل مجاهدین خلق تبدیل شد.
او هیچگاه در برابر تهمتها سکوت نکرد و با ایمان و آگاهی مسیر خود را ادامه داد.
بازگشت به ایران و آغاز مبارزه
با پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، یگانه بلافاصله به ایران بازگشت و به ستاد مرکزی سازمان مجاهدین خلق در تهران پیوست.
در بخش آرشیو روزنامه «مجاهد» مسئولیتهای مهمی را بر عهده گرفت و با پشتکار، نظم و صداقت مثالزدنی کار میکرد.
در کنار وظایف سازمانی، پیوسته به رشد فکری و انقلابی خود میاندیشید و در ارتباط با دیگر خواهران مجاهد، نقش مؤثری در آموزش و انتقال ارزشهای مبارزاتی داشت.
در همان سالها، هنگامی که همسرش به صفوف مرتجعین پیوست، یگانه با قاطعیت از او جدا شد — تصمیمی که نشاندهندهی عمق ایمان و استقلال شخصیت او بود.
فعالیت در بخش روابط خارجی سازمان
از میانهی سال ۱۳۵۸، یگانه سعدوندی به بخش روابط خارجی سازمان منتقل شد.
او به دلیل تسلط بر زبان انگلیسی، در ترجمهی مطبوعات بینالمللی، تنظیم بولتنهای خبری و شرکت در دیدارهای رسمی بهعنوان مترجم حضور فعال داشت.
روحیهی دقیق، مسئولانه و پرانرژیاش باعث شد همکارانش از او به عنوان یکی از چهرههای شاخص و متعهد یاد کنند.
ایستادگی تا آخرین لحظه
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و سرکوب خونین تظاهرات مسالمتآمیز مردم توسط رژیم خمینی، یگانه نیز چون دیگر مجاهدان خلق، فعالیتهای خود را در پایگاههای سازمان ادامه داد.
در روز ۱۰ مرداد ۱۳۶۱، پاسداران جنایتکار به یکی از پایگاههای سازمان در تهران حمله کردند.
یگانه سعدوندی در کنار همسرش علیرضا میناچی و دیگر همرزمانش، ساعتها در برابر تهاجم نیروهای دشمن مقاومت کرد.
در نهایت، پس از نبردی نابرابر و جانانه، هر دو در خون خود غلطیدند و به قافلهی شهیدان آزادی پیوستند.
یاد و نام جاودان
یگانه سعدوندی تنها یک جامعهشناس نبود؛ او جامعه را زیست و برای آزادی آن جان داد.
در وجودش، دانش، آگاهی، شجاعت و عشق به انسانیت در هم تنیده بود.
نام او در حافظهی تاریخی جنبش زنان مجاهد خلق و در دل تمام آزادیخواهان ایران، همواره جاودان خواهد ماند. 🕊️

0 comments:
ارسال یک نظر