با یاد مجاهد شهید ملیحه مرتضوی

 

محل تولد: زنجان

شغل: کارمند رادیو و تلویزیون

سن: ۲۴

محل شهادت: ساری

تاریخ شهادت: ۱۳۶۱

مجاهد دلیر ملیحه مرتضوی در سال۱۳۳۷ در زنجان متولد شد، وی دوران کودکی و نوجوانی را در کشاکش محرومیتها و رنج‌ها پشت سر نهاد، و پس از طی دوران دبیرستان در دانشکده کشاورزی به تحصیل ادامه داد.

او همزمان با تحصیل برای گذراندن زندگی خود و خانواده‌اش در رادیو تلویزیون به کار مشغول شد، و در آغاز انقلاب به صفوف مبارزات خلق پیوست.

پس از پیروزی قیام ملیحه که شاهد خیانتهای خمینی و سردمداران رژیم پلیدش بود، صفوف مجاهدین را برای ادامه نبرد خویش بر گزید. وی بنا بر توصیه سازمان همراه با فعالیت‌های مختلف سیاسی در ستادهای مجاهدین، گویندگی در رادیو تلویزیون را نیز ادامه داد.

ملیحه با به‌کار گرفتن ذوق سرشار و بیان آتشین خویش، از هر فرصتی برای اشاعه فرهنگ انقلابی از رادیو تلویزیون استفاده کرد.

مردم زنجان و جوانان آزاده آن شهر هنوز صدای پرشور او را که به خواندن سرگذشت مجاهدین شهید و دکلمه اشعار انقلابی می‌پرداخت به یاد دارند.

او در سال۵۹ برای ادامه فعالیتهایش به تهران آمد و در پائیز آن سال در جریان فروش نشریه مجاهد دستگیر و به زندان اوین انتقال یافت.

ملیحه دلیر ۶ماه در اوین تحت بازجویی و شکنجه بود و بر اثر شکنجه‌های مستقیم لاجوردی جلاد، به بیماری کلیوی دچار شد. او بر اثر شلاق و شکنجه حتی نمی‌توانست راه برود، تا این‌که بعد از ۶ماه اسارت و در حالی‌که فرزندش گلشید را در زندان به دنیا آورده بود، بر اثر فشارها و اعتراضات سایر مادران و خواهران اسیر آزاد شد و پس از معالجه و بهبودی بلافاصله به صفوف مجاهدین پیوست.

مجاهد قهرمان ملیحه مرتضوی پس از ۳۰خرداد سال۶۰ همراه با همسرش عازم مازندران شد و در صفوف مجاهدین جنگل به مبارزه‌اش بر علیه رژیم خمینی جلاد ادامه داد.

سرانجام در بیستم اردیبهشت سال۶۱ هنگامی که به همراه یک تن دیگر از رزمندگان مجاهد به نام مهری شیرنگی با اتومبیل عازم یک مأموریت انقلابی بود، توسط عده‌یی از مزدوران خمینی در پاسگاه هولار در جاده کیاسر دستگیر شد.

هنگامی که مزدوران قصد داشتند ملیحه و همرزمش را به مقر سپاه ضدخلقی پاسداران در ساری انتقال دهند، آنها با پاسداران درگیر شدند، بر اثر این درگیری اتومبیل آنها از جاده خارج و دچار سانحه شد و هر دو مجاهد خلق به‌شهادت رسیدند. ملیحه گذشته از توانایی در فن دکلمه از ذوقی لطیف نیز برخوردار بود و اشعاری نیز از وی به‌جا مانده است.

یادش گرامی