با یاد مجاهد شهید غلامحسین ابراهیمی نژاد بلوچی

 

محل تولد: رشت

شغل: حسابدار

سن: ۳۶

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۰سال

غلامحسین ابراهیمی‌نژاد بلوچی در سال۵۷ در جریان تظاهرات و اعتصابهای مربوط به قیام ضدسلطنتی با مجاهدین آشنا شد.

او دفاعیات گل سرخ انقلاب مهدی رضایی، و دیگر مجاهدان شهید را خواند به هواداری از سازمان برخاست.

غلامحسین که خود از میان مردم محروم بلوچستان برخاسته بود، به‌گونه‌یی خودانگیخته به پخش و تکثیر دفاعیات مجاهدین و دیگر جزوه‌های سازمان در ایرانشهر و مناطقی از استان سیستان و بلوچستان پرداخت. ‌

او هم‌چنین در برابر حمله‌های عوامل ارتجاع به میلیشیا و درگیریهای خیابانی، فعالانه از مجاهدین دفاع می‌کرد. سال۶۴ و آغاز انقلاب ایدئولوژیک، سرفصل تازه‌یی از فعالیت و انگیزشهای انقلابی برای او بود.

پس از آن غلامحسین به‌رغم داشتن ۴فرزند، پیگیرانه تلاش کرد تا به هر نحو ممکن خود را به خارج کشور برساند، و با مجاهدین در ارتباط قرار گیرد.

سرانجام در اواخر سال۶۶ به این خواسته خود رسید و زمانی که ارتش آزادیبخش عملیات داشت، او برای شرکت در میدان رزم و نبرد انقلابی بی‌تاب بود: «با تک‌تک سلولهای بدنم سلاح مجاهد خلق را به‌دوش گرفته و علیه مزدوران خمینی در جبهه مقدم با تمام نیرو می‌جنگم، و در این راه حاضر به فدای جانم که کمترین ارزش را دارد هستم.

من با تمام وجودم برای پذیرش شهادت در راه سازمان و خلق و خدا آمادگی دارم و به آن افتخار می‌کنم…». تقاضانامه ـ ۱۳‌اردیبهشت‌۶۷

تقدیر چنین بود که غلامحسین دلیر، آزمایش وفای به عهد را در حماسه کبیر فروغ جاویدان سرفرازانه پشت سر بگذارد، و به کهکشان شهیدان مجاهد بپیوندد…