سید حسین سید سدیدی؛ معلم انقلابی، مجاهد قهرمان و شهید راه آزادی ایران

 

محل تولد: ضیابر صومعه سرا

سن: ۳۴

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: عراق

تاریخ شهادت: ۹-۱۱-۱۳۷۳

سید حسین سید سدیدی؛ معلمی که تا آخرین نفس در مسیر آزادی جنگید

سید حسین سید سدیدی، مجاهد شهید و قهرمان مردمی، در سال ۱۳۴۰ در روستای ضیابر از توابع صومعه‌سرا چشم به جهان گشود. او تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در زادگاهش به پایان رساند و سپس به شغل معلمی در یکی از روستاهای اطراف رشت پرداخت.

از همان دوران جوانی، سید حسین در صف اول مبارزات مردمی علیه رژیم شاه حضور داشت و در جریان قیام سال ۱۳۵۷، با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، او فعالیت‌های گسترده‌ای را در صومعه‌سرا آغاز کرد؛ از پخش نشریه و کتاب‌های سازمان تا همکاری با انجمن جوانان و کتابخانه‌های انقلابی در ضیابر.

در عاشورای سال ۱۳۵۹، زمانی که همراه با دو همرزم خود در یکی از دسته‌های عزاداری حضور داشت، هدف حمله پاسداران قرار گرفت. مردم عزادار با شجاعت از او دفاع کرده و مانع دستگیری‌اش شدند. اما با آغاز سرکوب خونین ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ به فرمان خمینی، سید حسین وارد مرحله‌ای جدید از مبارزه شد و با رعایت اصول امنیتی، فعالیت‌های خود را ادامه داد.

مرداد ۱۳۶۱، پاسداران با استفاده از اطلاعات یک عنصر خائن، به خانه او یورش بردند. سید حسین با هوشیاری و به بهانه تعویض لباس، از پنجره گریخت و مدتی در ضیابر و سپس در شهرهای جنوبی با پوشش کارگری زندگی مخفیانه داشت. او با تلاش بسیار توانست دوباره با سازمان ارتباط برقرار کرده و در سال ۱۳۶۲ به پایگاه‌های رزمی مجاهدین در نوار مرزی غرب کشور بپیوندد.

با دریافت آموزش‌های نظامی و تشکیلاتی، سید حسین به عنوان یک رزمنده مجاهد خلق، با شجاعت در مأموریت‌های مختلف حضور یافت. پس از تشکیل ارتش آزادیبخش ملی ایران در سال ۱۳۶۶، او لباس رزم بر تن کرد و در عملیات‌های بزرگ از جمله «آفتاب»، «چلچراغ» و «فروغ جاویدان» شرکت داشت.

سید حسین در میان همرزمانش به صداقت، فداکاری و روحیه انقلابی شناخته می‌شد. سرانجام در ۱۹ تیر ۱۳۷۴، هنگامی که همراه با دو همرزم دیگرش، شهیدان ابراهیم سلیمی و یارعلی گردتبار، در بغداد عراق تردد داشت، توسط یک تیم تروریستی وابسته به رژیم جمهوری اسلامی هدف رگبار مسلسل قرار گرفت و به شهادت رسید.

این قهرمان راه آزادی، سومین شهید خانواده سدیدی بود؛ پیش از او، خواهر و برادرش، بتول و صدرالدین سدیدی، نیز در عملیات کبیر فروغ جاویدان به شهادت رسیده بودند.

نام سید حسین سید سدیدی، معلم انقلابی و رزمنده ارتش آزادی، برای همیشه در حافظه تاریخ مقاومت مردم ایران ماندگار است.