با یاد مجاهد شهید محمدحسین پیش‌بین

محل تولد: خمين

شغل: تاجر

سن: ۴۰

محل شهادت: زاهدان

تاریخ شهادت: ۱-۱۰-۱۳۶۱

روز اول دیماه سال۶۱، یکی از پایگاههای مقاومت مجاهدین در شهر زاهدان مورد هجوم وحشیانه پاسداران جنایتکار خمینی واقع شد.

در جریان این تهاجم، هم‌چون دیگر پایگاههای مجاهدین، مزدوران دشمن با مقاومت سرسختانه و قهرمانانه مجاهدین روبه‌رو شد و جز بر اجساد بی‌جان آنان، بر چیز دیگری دست نیافتند.

مجاهدین شهید محمد حسین پیش‌بین، مهدی بارگاهی، نسرین وسیله و محمدرضا شایسته (حبیب) طی این نبرد قهرمانانه به‌شهادت رسیدند و با خون خود بر سازش‌ناپذیری عنصر موحد مجاهد خلق با دشمنان خدا و خلق صحه گذاشتند.

مجاهد شهید محمد حسین پیش‌بین یکی از بازاریان شریف و مبارزی بود که از ابتدای آشنایی‌اش با سازمان مجاهدین خلق تا لحظه شهادت، صمیمانه و فعالانه در راه پیشبرد اهداف سازمان و انجام مسئولیتهای انقلابی‌اش تلاش کرد و در این راه سختیهای بسیاری را نیز به جان خرید.

او در زندانهای شاه و در ستادهای سازمان در دوران فعالیت سیاسی پس از پیروزی انقلاب و بعد از ۳۰خرداد۶۰ بر علیه خمینی جلاد و در پایگاههای مقاومت، همواره با روحیه‌ای شاداب، پذیرای مسئولیتهای خود بود.

مجاهد شهید محمد حسین پیش‌بین متولد سال۱۳۲۱ در شهر خمین بود، او از کودکی به همراه پدرش در مغازه خرازی فروشی کوچکی که داشت، کار می‌کرد و به امرار معاش خانواده کمک می‌کرد.

وی در تهران در مغازه کوچکی که به کمک خانواده‌اش فراهم کرده بود شروع به کار کرد بعدها در بازار مشغول کار شد و سپس چاپخانه‌یی دایر کرد.

مجاهد شهید محمد حسن پیش‌بین بعد از سال۵۰ و از طریق آشنایی با خانواده‌های زندانیان سیاسی مجاهد فعالیت سیاسی خود را شروع کرد و از هر راهی که می‌توانست به خانواده‌های زندانیان مجاهد کمک می‌کرد.

به‌دلیل این فعالیت‌ها بود که در تیرماه ۱۵۴مأموران ساواک او را دستگیر کردند و در زندان کمیته مشترک او را زیر شدیدترین شکنجه قرار دادند طوری که پایش مجروح و عفونی شده بود که به ناگزیر در بیمارستان شهربانی پایش را عمل جراحی کردند.

بعد از پایان بازجویی او را به زندان قصر بردند و در دادگاه اول به ۳سال و در دادگاه تجدید نظر به ۶سال زندان محکوم کردند، وی پس از انتقال به زندان در ارتباط با تشکیلات سازمان در زندان قرار گرفت.

حسین قهرمان در ارتباط با یاران مجاهدش و فعالیت‌های انقلابی‌اش احساس مسئولیت و شورو شادابی زایدالوصفی داشت.

او در زندان و پس از رهایی از زندان شاه در سخت‌ترین شرایط پرنشاط و از صفا، صمیمیت بسیاری برخوردار بود.

او علاقه زیادی به سازمان، راه و آرمان آن داشت و تشنه‌ای بود که سرچشمه حیات انقلابی‌اش را در سازمان پیدا کرده بود، لذا تمام ی عمر و دارایی و هر چه را که داشت نثار راه و آرمان سازمان کرد.

حسین سه سال در زندان به سر برد و در یکی از روزهای آبان ۵۷ به‌دلیل فشارهای مردمی به رژیم شاه برای آزادی زندانیان سیاسی وی نیز به همراه جمعی دیگر از یاران زندانی و مجاهدش از زندان آزاد شد.

وی پس از آزادی از زندان به زادگاهش شهر خمین رفت و مردم از او استقبال باشکوهی کردند و او نیز از شهدای پیشتاز انقلاب و شهدای مجاهدین و آرمانهای آنها برای مردم صحبت کرد.

بعد از پیروزی انقلاب و در جریان انتخابات مجلس شورا زمانی که هنوز امکان فعالیت سیاسی و جود داشت مجاهد شهید حسین پیش‌بین کاندیدای سازمان‌ در شهر خمین بود.

کاندیداتوری وی با استقبال شایانی از طر ف مردم قرار گرفت، اما از آنجایی که خمینی و دارودسته‌اش به تاب تحمل مجاهدین را نداشتند، نه او و نه هیچیک از کاندیداهای سازمان به‌رغم آرای زیادی که به نام آنها توسط مردم در صندوقها ریخته شده بود انتخاب نشدند...

حسین شهید بعد از انقلاب در کانون توحیدی اصناف وابسته به سازمان مجاهدین خلق در کنار مجاهدین شهید حسین تهرانی‌کیا، محمد مصباح، احمد جواهریان و... کار می‌کرد.

وی چاپخانه‌یی را که قبل از دستگیری‌اش در سال۵۴ راه انداخته بود در اختیار سازمان گذاشته بود و در آنجا کتابها و نشریات سازمان پخش می‌شد.

حدود ۲ماه بعد از ۳۰خرداد۶۰ حسین به همراه خانواده‌اش به مشهد منتقل شد، در شهریورماه ۶۱ از طرف سازمان مأموریت یافت به زاهدان رفته و در آنجا پایگاهی را دایر کند.

این پایگاه روز اول دی سال۶۱ مورد تهاجم مزدوران خمینی قرار گرفت و مجاهد شهید حسین پیش‌بین مهدی بارگاهی، نسرین وسیله و محمدرضا شایسته (حبیب) پس از مقاومتی قهرمانانه به‌شهادت رسیدند.

حسین همیشه می‌گفت: «دعا کنید که آخرین آزمایش و امتحان را با سر بلندی و روسفیدی پشت سر بگذاریم». او سرانجام آخرین آزمایش را مانند سایر آزمایش‌های دیگر با سربلندی تمام و سرو قامت پشت سر گذاشت و رستگار شد.