محل تولد: خرم آباد
سن: ۲۷
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: کرمانشاه
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
منصوره باقرزاده از نسلی بود که همراه با انقلاب ضدسلطنتی با دنیای مبارزه سیاسی آشنا شد. او تا سال ۶۶ در ایران بود و مشاهده جنایتهای رژیم خمینی و بهویژه سرکوب زنان تحت ستم، انگیزه مبارزه با این رژیم را در او روز به روز بیشتر کرد. سرانجام مصمم به خروج از کشور شد و برای پیوستن به صفوف ارتش آزادیبخش در سال ۶۶ به منطقه مرزی رفت.
منصوره پس از این که وارد یکانهای رزمی ارتش آزادیبخش گردید، با شوق زایدالوصفی میگفت: «یک لحظه حاضر نیستم این لباس مقدس را از خودم دور کنم».
جدیت او در فراگیری آموزشهای نظامی بسیار چشمگیر بود. او میگفت: «در راه انقلاب هیچ چیز نمیتواند برایم مشکل باشد و امیدوارم روزی برسد که از این سلاحم، در جنگ برای نجات میهنم استفاده کنم».
با وجود عمر کوتاهش در زندگی جمعی و تشکیلاتی، در جذب ارزشهای توحیدی و انقلابی مجاهدین هیچ لحظهیی را از دست نمیداد و از این نظر در میان یاران و همرزمانش بسیار برجسته و شاخص بود.
منصوره پس از کسب آموزشهای اولیه، آموزشهای تخصصی رسته توخانه را فراگرفت و در دو عملیات بزرگ آفتاب و چلچراغ شرکت کرد. با شلیک هر گلوله توپ به سوی مواضع دشمن، از اعماق وجودش نام شهیدی را فریاد میزد. او همیشه میگفت: «با فریاد نام شهیدان بیشتر انرژی میگیرم. به خصوص وقتی نامه خواهرانی را میبرم که در زندانها مظلومانه شکنجه شدند و به قول اشرف شهیدان جهان خبردار نشد که بر آنان در زندانها چه گذشت...».
منصوره دلیر در عملیات بزرگ فروغ جاویدان شرکت نمود و پس از نبردی قهرمانانه در راه میهن، نامش در زمره جاودانه فروغها به ثبت رسید.
0 نظرات:
ارسال یک نظر