فخری غلامی؛ زنی که مرگ را به سخره گرفت و تا آخرین نفس جنگید

 

محل تولد: کرمانشاه

شغل: کارمند وزارت دادگستری

سن: ۲۸

تحصیلات: دانشجوی زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه رازی

محل شهادت: همدان

تاریخ شهادت: ۱۱-۲-۱۳۶۲

"اعدامم کنید، من از آرمانم کوتاه نمی‌آیم!"

این جمله‌ای بود که فخری غلامی، زن مجاهد و مبارز خستگی‌ناپذیر، در برابر دژخیمان رژیم خمینی فریاد زد. او که در سال ۱۳۳۴ در کرمانشاه متولد شده بود، از همان دوران جوانی با بی‌عدالتی حاکم بر جامعه آشنا شد. پس از تحصیل و ورود به دانشگاه رازی در رشته زیست‌شناسی، فعالیت‌های سیاسی خود را گسترش داد و در جریان انقلاب ضدسلطنتی با تمام توان در تظاهرات علیه رژیم شاه شرکت کرد.

پس از پیروزی انقلاب، به انجمن جوانان مسلمان هوادار سازمان مجاهدین خلق پیوست و بی‌وقفه به افشای سیاست‌های ضدمردمی خمینی پرداخت. او که کارمند دادگستری کرمانشاه بود، در کنار کار روزانه‌اش، در فروش نشریه و تبلیغ آرمان مجاهدین نقش فعالی داشت. فخری نه‌تنها در خیابان‌ها، بلکه در روستاهای کرمانشاه نیز فعال بود؛ در کنار کشاورزان کار می‌کرد و به روشنگری در مورد چهره واقعی رژیم می‌پرداخت.

با آغاز سرکوب گسترده پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، او از سازمان قطع شد، اما لحظه‌ای از مبارزه دست نکشید. بارها در خیابان، هنگام شعارنویسی علیه رژیم شناسایی شد، اما هر بار با جسارت و هوشیاری، از چنگ پاسداران گریخت. حتی در قم، هنگامی که در یک مسافرخانه مورد حمله نیروهای رژیم قرار گرفت، به کمک مادرش موفق شد از محاصره فرار کند.

پس از شش ماه تلاش، سرانجام در همدان به سازمان وصل شد و به فعالیت‌های تشکیلاتی‌اش ادامه داد. اما در سال ۱۳۶۱، هنگام حضور در یک قرار، مورد شناسایی قرار گرفت و در درگیری مسلحانه‌ای که به محاصره‌اش انجامید، تیر خورد. او که قصد داشت با کشیدن ضامن نارنجک، خود را از اسارت دشمن برهاند، توسط پاسداران هدف گلوله قرار گرفت. با وجود زخم‌های شدید در صورت و دستش، حاضر نشد هیچ اطلاعاتی را لو دهد و در لحظات آخر، کاغذهای حاوی اطلاعات سازمان را جوید و بلعید تا چیزی به دست دشمن نیفتد.

پس از دستگیری، او را تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار دادند، اما همچنان مقاوم ماند. وقتی از او خواستند که برای نجات جانش مصاحبه کند، در پاسخ گفت: "اعدامم کنید، من از آرمانم کوتاه نمی‌آیم!" همین ایستادگی، باعث شد که در اردیبهشت ۱۳۶۲، در زندان همدان به تیرباران محکوم شود.

فخری غلامی، زنی که هیچ‌گاه تسلیم نشد، با دستان زخمی اما سری بلند، به استقبال مرگ رفت. او به‌راستی نماد ایستادگی و شجاعت بود؛ زنی که تاریخ، نامش را فراموش نخواهد کرد.