مجاهد شهید مجید حشمتی‌خواه؛ قهرمانی که تا آخرین گلوله ایستاد

 

محل تولد: تهران

شغل: -

سن: ۱۸

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: تهران – خیابان سیدخندان- مقابل مسجد قبا

تاریخ شهادت: ۱۵-۷-۱۳۶۰

«تا آخرین گلوله خواهم ایستاد»

مجید حشمتی‌خواه، جوانی ۱۸ ساله از تهران، در خانواده‌ای مرفه متولد شد. اما آسایش و رفاه هیچ‌گاه او را از آرمان عدالت و آزادی باز نداشت. در دوران مبارزات ضدسلطنتی، با آگاهی از ستم‌های شاه، تحصیل در خارج از کشور را رها کرد و به ایران بازگشت تا در کنار مردمش بجنگد.

پس از انقلاب، با درک ماهیت دجالانه خمینی، به سازمان مجاهدین خلق پیوست و به مبارزه علیه ارتجاع حاکم پرداخت. در بخش دانش‌آموزی سازمان فعالیت خود را آغاز کرد و با شروع سرکوب‌های گسترده پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، در برابر رژیم ایستاد. او با اعتقاد به اینکه «تنها راه مقابله با این رژیم، قاطعیت و نبرد مسلحانه است»، در عملیات‌های متعددی علیه مزدوران حکومت شرکت داشت.

مجید در جریان تظاهرات ۵ مهر، وظیفه حفاظت از صفوف تظاهرکنندگان را بر عهده داشت. پس از تظاهرات، هنگام عقب‌نشینی، به دام نیروهای رژیم افتاد، اما با پناه گرفتن در خانه‌ای مردمی، از دستگیری نجات یافت. چند روز بعد، در ۷ مهر، در مسیر یک مأموریت، با همرزمش در محاصره پاسداران قرار گرفت. درگیری شدیدی رخ داد و او که نمی‌خواست زنده دستگیر شود، همرزمش را فراری داد و خود تا آخرین فشنگ جنگید.

پاسداران او را که از کمر به پایین هدف گلوله قرار گرفته بود، نیمه‌جان به اوین بردند، اما از او چیزی جز جسمی خونین و مقاوم نیافتند. مردم تهران که شاهد این نبرد نابرابر بودند، تا مدت‌ها از شجاعت و ایستادگی مجید سخن می‌گفتند.

خانواده مجید نیز در مسیر مبارزه با دیکتاتوری، شهدای بسیاری تقدیم کردند:

🔸 احمد جواهریان (همسر خواهرش) در ۲۲ تیر ۱۳۶۰ تیرباران شد.

🔸 فاطمه یوسفی شاطوری (دخترعمه) در زمستان ۱۳۶۰ اعدام شد.

🔸 اعظم یوسفی شاطوری (دخترعمه) در عملیات فروغ جاویدان به شهادت رسید.

مجید حشمتی‌خواه، با خون خویش، مسیر آزادی را روشن کرد. او تا آخرین گلوله ایستاد، جنگید و جاودانه شد.