محل تولد: تهران
شغل: همافر نیروی هوایی
سن: ۳۱
تحصیلات: -
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۲-۵-۱۳۶۲
با یاد و نام مجاهد شهید مسعود صادقنیا، همافر انقلابی و فرزند دلیر جنوب تهران، مردی که بالهایش نه برای پروازهای نظامی، بلکه برای پرواز بهسوی آزادی گشوده شده بود.
مسعود در تهران به دنیا آمد و پس از پایان تحصیلات متوسطه، در سال ۱۳۴۹ وارد نیروی هوایی شد. او در گردان الکترونیک پایگاه یکم شکاری مهرآباد مشغول به کار شد و از همان ابتدا، شعلهای از آگاهی و خشم انقلابی در دلش زبانه میکشید. فقر و ستمی که بر مردم میرفت را از نزدیک لمس کرده بود. همین بود که در جریان قیام بهمن ۵۷، با جسارت و شور انقلابی، در افشاگریها و اعتراضات علیه رژیم شاه نقشآفرین شد.
پس از پیروزی قیام، بلافاصله به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست. با ارتباطگیری با تیمهای هوادار در پایگاه مهرآباد، فعالیت خود را ادامه داد. یکی از مسئولیتهای او، تکثیر و توزیع اعلامیههای سازمان بود. شبها را تا صبح در تلاش میگذراند و با شوقی وصفناپذیر از بازخورد پرسنل و امیدی که در چشمانشان میدید، سخن میگفت.
در خرداد ۱۳۶۰، در تظاهرات اعتراضی پایگاه یکم مهرآباد فعالانه شرکت کرد. بعد از ۳۰ خرداد، با موج سرکوب و تصفیه حسابها، وظایف سنگینتری بر دوش او نهاده شد. نامش پس از عملیات پرواز برادر مسعود رجوی از پایگاه شکاری به فرانسه، بهعنوان یکی از همافران انقلابی و "تصفیهشده" در لیست سیاه قرار گرفت.
از آذر ۶۰، زندگی مخفی مسعود آغاز شد. او در کنار یاران مجاهدش، در متن نبردهای شهری و مقاومت پنهان، همچنان در میدان بود. در شهریور ۱۳۶۱، طی درگیریای نابرابر، برخی از یارانش به شهادت رسیدند و خودش به اسارت دشمن درآمد. پس از انتقال به زندان جمشیدیه و سپس اوین، ماهها شکنجه و بازجویی را تاب آورد؛ اما سکوت نکرد، خم نشد، نلغزید.
سرانجام، در ۶ مرداد ۱۳۶۲، همراه با ۷ همافر دیگر، در اوج پایداری و سرافرازی، به دست دژخیمان رژیم خمینی به شهادت رسید.
او از پایگاه مهرآباد پر کشید، نه برای فرود در باندی دیگر، بلکه برای صعودی ابدی به افقهای آزادی.
🔹 یادش زنده، راهش ادامهدار
0 comments:
ارسال یک نظر