اکبر چوپانی؛ قهرمانی که در برابر شکنجه‌ها تسلیم نشد!

 

محل تولد: تبريز

شغل: تکنیسین پزشکی

سن: ۳۲

تحصیلات: -

محل شهادت: تبریز

تاریخ شهادت: ۲۰-۱-۱۳۶۲

مجاهد شهید اکبر چوپانی در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای کارگری و فقیر در تبریز به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش را در شرایط سخت و با کارگری گذراند و این شرایط سخت، روحیه مقاوم و مستقل او را شکل داد. وی بعدها به عنوان تکنسین پزشکی در بیمارستان نیکوکاری تبریز مشغول به کار شد.

آشنایی او با جنبش ملی مجاهدین خلق سبب شد که به این حرکت مبارزاتی پیوسته و به سرعت فعالیت‌های سیاسی‌اش را شدت بخشد. اکبر به عنوان یک مبارز وظیفه‌شناس، بیمارستان نیکوکاری را به محلی برای فعالیت‌های امدادی مجاهدین تبدیل کرد و در آنجا علاوه بر ارائه خدمات درمانی، به حمایت از مجاهدین و اقدامات ضد رژیم ادامه داد.

اما رژیم خمینی هیچ‌گاه نتوانست جلوی عزم راسخ اکبر را بگیرد. وی در حین فعالیت‌هایش دستگیر شد و به زندان تبریز انتقال یافت. در زندان، شکنجه‌های بی‌وقفه و وحشیانه‌ای بر او اعمال شد که تا لحظه شهادتش ادامه داشت. شکنجه‌گران هر چند وقت یکبار اکبر را به سلول انفرادی می‌بردند و ساعت‌ها او را تحت فشار قرار می‌دادند.

سرانجام، در هفته سوم فروردین ۱۳۶۲، رژیم خمینی تصمیم به اعدام اکبر گرفت. او و چند تن دیگر از هم‌رزمانش با شرایطی وحشتناک روبرو شدند: "مصاحبه یا اعدام." این انتخاب در حالی که شکنجه‌های روحی و جسمی بر او وارد شده بود، نتوانست از اراده آهنین این مجاهد سرافراز بکاهد.

در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۳۶۲، اکبر چوپانی در دفاع از آرمان‌های مجاهدین و در پی استقامت و شجاعت مثال‌زدنی‌اش، به دست دژخیمان رژیم خمینی به شهادت رسید.

یاد و خاطره این مجاهد خلق همیشه زنده خواهد ماند و راه او در دل مبارزان آزادی‌خواه در تمام جهان ادامه خواهد یافت.