محل تولد: اصفهان
شغل: -
سن: ۲۴
تحصیلات: دانشجوی ادبیات
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۱۹-۲-۱۳۶۱
با یاد مجاهد شهید زهرا (مریم) شفائی، بانویی از دیار تاریخساز اصفهان که از نخستین سالهای جوانی، مسیر آگاهی و انقلاب را برگزید و در کوران خون و آتش، تا آخرین نفس بر سر عهدش ایستاد.
مریم، دختر خانوادهای سراسر مجاهد و شهید، از همان نوجوانی طعم درد و طغیان را چشید. او در دانشگاه تهران، نه فقط به تحصیل زبان و ادبیات عربی پرداخت، که زبان ایستادگی و فریاد را آموخت. جایی که کتاب به سلاح، و واژه به فریاد بدل شد.
او از همان آغاز انقلاب، میدان را ترک نگفت. در جنوب شرق تهران، در دل محرومترین محلات، دوشادوش مادران داغدیده و دختران سرکوبشده، مشغول بیدارسازی بود. مریم، زنی نبود که در پشت شعارها پنهان شود؛ او در قلب عمل و خطر میزیست.
با آغاز فاز نظامی، روحیهای از جنس آهن در کالبدی آرام تجلی یافت. شکنجه؟ خبر شهادت پدر و مادر و برادر؟ نه، هیچکدام نتوانست قامتش را خم کند. او خود، تجسم این جمله بود که: "برای شکست دیکتاتوری، باید بیش از اینها جنگید!"
و چنین شد که در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۶۱، در خیابانی در تهران، به همراه همسرش و مجاهد شهید علی انگبینی، در دام تور بازرسی دشمن افتاد. اما بجای تسلیم، ایستادند. تا آخرین گلوله جنگیدند. در نهایت، دشمن تنها توانست پیکر بیجانشان را تصاحب کند؛ اما روح شورشگر و نامآور آنان، در خیابانها ماند و در تاریخ پیچید.
مریم شفائی، نه فقط یک دانشجو، یک دختر، یا یک انقلابی؛ بلکه نمادِ نسلی بود که با سلاح آگاهی و شجاعت، در برابر هیولای استبداد برخاست.
امروز، نام او فریادیست در گلوگاه نسلها: فریاد عدالت، ایستادگی و بهای آزادی.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 comments:
ارسال یک نظر