محل تولد: بندر عباس
شغل: راننده
سن: ۲۶
تحصیلات: متوسطه
محل شهادت: کرمانشاه
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
سابقه مبارزاتی: ۱۰سال
زندانی سیاسی: ۴سال
انوشیروان رحیمزاده، مجاهدی از دیار آفتابسوز بندرعباس، ۲۶ ساله، رانندهای ساده، اما مبارزی سترگ بود که زندگیاش را وقف آزادی خلق و آرمانهای مقاومت کرد. با آغاز قیام ضدسلطنتی، دلش به سوی مجاهدین کشیده شد و از همان آغاز، مسیر مبارزه حرفهای را انتخاب کرد.
فعالیتهایش با توزیع نشریات سازمان و برپایی میز کتاب آغاز شد؛ اما تنها به اینها بسنده نکرد. در مقابله با چماقداران ارتجاع، حضوری پرشور و بیواهمه داشت. صدای مجاهدین را با شور میلیشیاییاش به هر کوی و برزنی میبرد. در خرداد ۶۰ به نهاد دانشآموزی منتقل شد و بعد از آن، در نهادهای محلات بندرعباس، بهبهان و شیراز به فعالیت ادامه داد.
فروردین ۱۳۶۱ نقطه عطفی در زندگی او بود؛ انوشیروان دستگیر شد و به دخمههای تاریک رژیم برده شد. چهار سال اسارت، شکنجه و سلول را پشت سر گذاشت، اما ایمانش نهتنها کمرنگ نشد، بلکه شعلهورتر گردید.
بهمحض آزادی، با عزمی استوار برای پیوستن دوباره به سازمان اقدام کرد و در آذر ۱۳۶۵، خود را به قرارگاههای مجاهدین رساند. ورودش به ارتش آزادیبخش، آغاز فصل تازهای از ایثار و رزم بود. آموزشهای نظامی و رزمی را با جدیت گذراند و بهعنوان رزمندهای در خط مقدم، وارد گردانهای رزمی شد.
در چندین عملیات دلیرانه شرکت کرد، و سرانجام در عملیات کبیر فروغ جاویدان، در قامت فرماندهی یک دستهی رزمی، در یکی از سختترین میدانهای نبرد، حماسه آفرید. در برابر مزدوران تا بن دندان مسلح ایستاد و با شجاعتی کمنظیر، بهشهادت رسید. انوشیروان رحیمزاده، تنها یک فرمانده نبود؛ او تبلور آگاهی، ایثار، رنج، و امید بود. یادش زنده، راهش پررهرو.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 comments:
ارسال یک نظر