یادنامه حماسی مجاهد شهید ابوالفضل (تیمور) انوری | دانشجوی حقوق و فرمانده شجاع مقاومت

 

محل تولد: گلپايگان

سن: ۲۵

تحصیلات: دانشجوی حقوق

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۲۴-۳-۱۳۶۲

زندگی‌نامه و یادنامه مجاهد شهید ابوالفضل (تیمور) انوری، دانشجوی حقوق دانشگاه تهران و فرمانده دلیر مقاومت که در ۲۴ خرداد ۱۳۶۲ پس از ماه‌ها شکنجه قهرمانانه در اوین به شهادت رسید.

ابوالفضل در سال ۱۳۳۷ در خانه‌ای کوچک و گلی، اما به بزرگی تاریخ، در خانواده‌ای تنگدست چشم به جهان گشود. پدرش کشاورز بود و او در کنار درس خواندن، همواره بازوی یاریگر پدر در کار کشاورزی بود. در سن ۱۳ سالگی پدرش را از دست داد و مادر رنجدیده‌اش با همه سختی‌ها، فرزندانش از جمله تیمور را پرورش داد. تیمور از همان نوجوانی ستاره‌ای در آسمان میهن شد و شعله‌ای فروزان بر ستمگران گشت.

دوران تحصیل و آشنایی با اندیشه‌های انقلابی

ابوالفضل دوران ابتدایی و متوسطه را در گلپایگان گذراند و سپس به تهران آمد. سال ششم دبیرستان را در دبیرستان آزادگان خواند و پس از آن در انستیتوی اصفهان پذیرفته شد و فوق‌دیپلم گرفت. در سال ۱۳۵۸ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته علوم قضائی دانشگاه تهران پذیرفته شد.

تیمور که خیانت‌های ستم شاهی و نظام سرمایه‌داری وابسته را لمس کرده بود، با الهام از اندیشه‌های معلم شهید دکتر شریعتی و جزوات سازمان مجاهدین خلق، در سال‌های ۵۵ و ۵۶ به شعله‌ای فروزان برای نسل خود بدل شد.

فعالیت‌های انقلابی پیش از انقلاب

از جمله فعالیت‌های انقلابی او تخریب آنتن تقویت‌کننده شهر گلپایگان بود که همزمان با پخش مسابقه فوتبال در المپیک انجام داد و باعث قطع برنامه شد. این اقدام روحیه جوانان انقلابی شهر را دوچندان کرد. او همچنین در عملیاتی جسورانه ماشین دو تن از ساواکی‌های شهر را به آتش کشید.

در سال‌های پیش از ۲۲ بهمن ۵۷، تیمور یکی از محورهای اعتصابات و تظاهرات شهر بود و پس از پیروزی قیام، با شناختی عمیق از مواضع انقلابی سازمان مجاهدین خلق، مسئولیت‌های تمام‌وقت انقلابی را پذیرفت.

نقش در دانشگاه و جنبش دانشجویی

همزمان با ورود به دانشکده حقوق دانشگاه تهران، تیمور با تمام وجود در انجمن دانشجویان دانشکده به فعالیت پرداخت. او با سری پرشور و قلبی پر از کینه انقلابی علیه دشمنان خلق، از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.

در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و پس از آغاز فاز سرکوب گسترده توسط رژیم خمینی، تیمور در تظاهرات و عملیات انقلابی شرکت داشت و حضوری فعال در صحنه‌های مقاومت داشت.

دستگیری، فرار و بازگشت به میدان نبرد

در شهریور ۶۰، او در تله‌ای ناجوانمردانه توسط مزدوران رژیم دستگیر شد و ابتدا به زندان خوانسار منتقل گردید. اما با عزم استوار، موفق به فرار حماسی از زندان شد و دوباره به تشکیلات و واحدهای چریک شهری پیوست.

او در شعارنویسی‌ها و عملیات مسلحانه از جمله تظاهرات ۵ مهر حضور پررنگ داشت و حتی با مجاهد شهید محمود ملک مرزبان همکاری می‌کرد. پس از قطع ارتباط با برخی یاران، به همراه شهید ساسان سعیدپور اقدام به تشکیل هسته مقاومت مسلحانه نمود.

دستگیری دوباره و شکنجه‌های وحشیانه

در ۲۲ بهمن هنگام خروج از پایگاه برای زدن تلفن، مجدداً دستگیر شد. او را زیر شدیدترین شکنجه‌ها قرار دادند. در اولین و آخرین ملاقات با مادرش، نشانه‌های شکنجه بر بدنش مشهود بود:

۳.۵ ماه زیر شکنجه

کاهش وزن ۱۷ کیلو

سه بار تعویض خون به دلیل عفونت

شکستگی سر، سوختگی دست‌ها و پاها

با وجود این شکنجه‌ها، تیمور لب به اعتراف نگشود و همچنان استوار و وفادار به عهدش با خلق ماند.

شهادت و وداع با قهرمان

سرانجام در سحرگاه ۲۴ خرداد ۱۳۶۲، خمینی شکست‌خورده مجاهد قهرمان را به جوخه اعدام سپرد. شش روز بعد، خانواده‌اش را مطلع کردند تا پیکرش را تحویل بگیرند. وصیت‌نامه او نیز با سانسور و خط‌خوردگی به خانواده داده شد.

میراث و پیام شهید ابوالفضل (تیمور) انوری

تیمور سمبل روحیات انقلابی و توحیدی بود. او می‌گفت:

«بچه‌ها حرکت کنید، مشکلات در جریان عمل حل خواهد شد. توقف و سکون هرگز در این شرایط شایسته نیست. مثل آن محمد کمثل انجوم السماء اذ اخوئی نجم طلع نجم. آگاه باشید که مثل آن محمد به‌مانند ستارگانی است که هرگاه یکی غروب کند دیگری طلوع خواهد کرد.»

🌹 درود بر خلق، سلام بر آزادی

☀️ مرگ بر خمینی – درود بر آزادی