شهید زهرا ابراهیمیان | اسطوره‌ای از شجاعت و ایستادگی

 

محل تولد: قم

سن: ۲۱

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۳۱-۳-۱۳۶۰

با یاد مجاهدان شهید زهرا و کبری ابراهیمیان، دو خواهر دلیر که خونشان سندی بر ایستادگی و مقاومت زنان ایران در برابر استبداد مذهبی است.

زهرا ابراهیمیان، متولد قم، ۲۱ ساله و دارای مدرک دیپلم بود. او پس از سال‌ها ترک تحصیل اجباری به دلیل مخالفت پدرش، تحصیل خود را ادامه داد و توانست پایه سوم راهنمایی را در مدرسه ایراندخت به پایان برساند. فعالیت سیاسی و اجتماعی زهرا از سال ۱۳۵۶ در مسجد لرزاده آغاز شد. او در جریان انقلاب ضدسلطنتی نقش فعالی داشت و از همان سال‌ها با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد و خط مبارزه‌اش را با الهام از برادر مبارزش که در زندان شاه بود، دنبال کرد. پس از پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، همچنان در مسجد لرزاده به فعالیت ادامه داد تا اینکه این مرکز مبارزاتی توسط مرتجعین مسلح اشغال شد.

زهرا سپس به ورزشگاه فاطمه امینی پیوست و در کنار دیگر زنان مبارز در فعالیت‌های اجتماعی نقش‌آفرینی کرد. او همچنین از اعضای فعال انجمن زنان مسلمان خزانه بود. زهرا ابراهیمیان همواره در خط مقدم دفاع از انجمن و درمانگاه رضا رضایی در برابر حملات مزدوران خمینی حضور داشت و بارها در این یورش‌ها مجروح شد.

کبری ابراهیمیان، خواهر کوچکتر، تنها ۱۸ سال داشت. او دانش‌آموز سال چهارم نظری در دبیرستان سلمان بود و مانند خواهرش با شجاعت در مسیر مبارزه گام برداشت.

شامگاه ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، تنها ساعاتی پس از سرکوب خونین تظاهرات مردم در تهران، مزدوران کمیته و پاسداران به خانه این دو خواهر یورش بردند. هفت زن بسیجی نیز در میان مهاجمان بودند. آنان با زور وارد خانه شدند و زهرا و کبری را به همراه مادر و برادرشان بازداشت کردند. زهرا در حین بازجویی به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفت، تا جایی که بیهوش شد. دژخیمان برای به‌هوش آوردنش او را در حوض آب انداختند و سپس همراه با کبری و خانواده‌اش به کمیته منطقه ۱۰ و از آنجا به زندان اوین منتقل کردند.

زهرا و کبری ابراهیمیان یا همان شب ورود به اوین و یا روز بعد، به همراه ۸ تن دیگر از همرزمانشان، اعدام شدند. این جنایت هولناک به سرعت در رسانه‌های رژیم بازتاب یافت و عکس و اسامی آنان پس از اعدام منتشر شد تا به زعم دژخیمان، مایه‌ی رعب و وحشت گردد.

اما این دو خواهر مجاهد، با خون خود حقیقت دیگری را رقم زدند: حقیقتی از ایستادگی زنان ایران در برابر دیکتاتوری و جنایت. پیکر این دو شهید شبانه و بی‌نام و نشان در قطعه ۴۱بهشت‌زهرا دفن شد. حتی به خانواده‌شان اجازه برگزاری مراسم ندادند. اما خاک بهشت‌زهرا همچون حافظی امین، پیکرشان را در دل خود جای داد.

امروز، نام زهرا و کبری ابراهیمیان در کنار دیگر شهیدان راه آزادی، همچون مشعلی فروزان در تاریخ مقاومت ایران می‌درخشد. دو خواهری که در ۱۸ و ۲۱ سالگی، با شجاعتی بی‌مانند، بهای آزادی را با جان خویش پرداختند و یادشان هرگز از خاطره مردم ایران پاک نخواهد شد.