زهرا علیپور؛ مجاهد ایستاده در برابر ارتجاع و ستم

 

محل تولد: برازجان

شغل: کارگر

سن: ۲۹

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: برازجان

تاریخ شهادت: ۱۰-۱۰-۱۳۶۰

زهرا علیپور، مجاهد پاکباز و زن آزاده‌ای از سرزمین برازجان، در سال ۱۳۳۱ در سعدآباد چشم به جهان گشود. دختری از دل فقر و رنج که از همان آغاز، در برابر نابرابری و تحقیر سر خم نکرد. در نوجوانی، با وجود همه تنگدستی‌ها، تحصیلات خود را شبانه ادامه داد و به‌عنوان مستخدم مدرسه، در برابر زورگویی و تحقیر مسئولان، صلابت و عزت انسانی را معنا کرد.

زهرا که از اندیشه‌های خرافی و ارتجاعی پدر آخوندش و محیط اطراف به تنگ آمده بود، در جست‌وجوی حقیقتی رهایی‌بخش به صف آرمان‌خواهان پیوست. با اوج‌گیری خیزش مردم علیه سلطنت ستمگر پهلوی در سال ۱۳۵۷، او در صف اول تظاهرات و روشنگری‌ها ایستاد و پس از پیروزی انقلاب، به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست تا مسیر آگاهی و آزادی را ادامه دهد.

در کنار کار روزانه‌اش، با جدیت به فعالیت‌های روشنگرانه، پخش نشریه و جمع‌آوری کمک برای سازمان پرداخت و در میان مردم گناوه و برازجان، به عنوان زنی استوار و فداکار شناخته می‌شد. او با وجود حقوق ناچیز، از جان و مال خویش برای یاری دیگران مایه می‌گذاشت و برای جذب جوانان به آرمان آزادی تلاش می‌کرد.

اما سرانجام چماقداران و مأموران رژیم، این بانوی شجاع را به جرم «آگاهی» و «آزادی‌خواهی» از مدرسه اخراج کردند. زهرا وصیت‌نامه‌اش را نوشت و گفت:

«از این پس، معلوم نیست که بازگشتی باشد...»

در روزهای خون و خفقان سال ۱۳۶۰، خانه‌اش زیر نظر پاسداران قرار گرفت. چند بار به کمین رفتند تا او را دستگیر کنند تا اینکه در تابستان همان سال، با نیرنگ، او را به کمیته بردند. زهرا در مسیر گریخت، اما پس از چند روز در خانه‌اش دستگیر و به زندان برازجان منتقل شد.

در زندان، شکنجه‌های سبعانه، نتوانست اراده‌اش را بشکند. دژخیمان از «شلوغی» و شعارهایش به تنگ آمده بودند؛ زنی که با چنگال روی دیوار زندان می‌نوشت و در دل سیاهی، فریاد آزادی را زنده نگه می‌داشت.

در نهایت، در دهم دی‌ماه ۱۳۶۰، دادگاه آخوندی حکم اعدامش را صادر کرد. زهرا در آخرین دیدار با خانواده‌اش آرام بود، چنان‌که گویی از پروازش خبر داشت، اما نمی‌خواست اندوه در چشمان آنان ببیند.

سه روز پس از اعدام، پیکر پاکش را به خانواده‌اش تحویل دادند؛ او را در حیاط خانه غسل دادند و در خاک وطن آرام گرفت.

زهرا علیپور، بانوی مقاوم برازجان، با وفای به پیمان‌هایش با خدا و خلق، به کاروان بزرگ شهدای آزادی پیوست. یادش جاودان، نامش درخشان، و راهش پررهرو باد.