عشق بی پایان مادرانه

کسي نفهميد در آن لحظات کوتاه بر مادران مجاهد چه گذشت؟ 

اين موضوع را کسي فهم مي‌کند که خود مادر بوده باشد؛ مادري که فرزندش را تا سرحد جنون دوست دارد. نه به‌خاطر دلسرد بودن و بي‌عاطفگي، که اتفاقاً برای تکثير قلب خود و دوست داشتن بزرگ؛ براي نثار کردن عشقش به ديگران و عمومي کردن اين عشق‌، عشق کوچکش را ترک مي‌کند. آيا هرگز گلي را آب داده‌ايد تا احساس باغبان را از شکسته و چيده‌شدنش -با دست تطاول- دريابيد؟ آيا وقتي تکه‌يي از جانتان را با منقاش جدا مي‌کنند‌، مي‌توانيد ساکت بنشينيد؟! 

مادران مجاهد بين عشق به ميهنی شعله‌ور، و فرزندانشان‌، بسادگی انتخاب مي‌کنند: «ميهن و ديگر هيچ». آيا اين ساده است؟ يا برای نيل به آن بايد از کوره‌های گدازان تصميم گذشت؟. 

با ما در كانال تلگرام پيشتازان راه آزادي همراه باشيد

Telegram.me/shahidanAzadi