احمد در سال ۱۳۳۳ در یک خانواده بسیار محروم در تهران بهدنیا آمد. بهدلیل اینکه در کودکی پدرش را از دست داده بود طعم رنج و سختی را به خوبی حس کرده بود، طوریکه چند روز در هفته غذایشان نان خالی بود. اما با این وجود و با تلاشهای مادر، احمد توانست تا دیپلم ادامه تحصیل دهد سپس با فروش اجناس خانهشان و گرفتن قرض از دیگران یک تاکسی تهیه کرده و مشغول به کار شد.
با شروع قیام ضدسلطنتی در سال۵۷ احمد با شور و روحیه انقلابی در هر تظاهرات و راهپیمایی علیه شاه خائن شرکت میکرد. روی دیوارها شعارهای انقلابی مینوشت و در سطح شهر تراکت پخش میکرد. بعد از پیروزی انقلاب و خیانت ارتجاع به آرزوهای نسل جوان، خیلی زود در فکر یافتن راهی برای ادامه مبارزهاش بود. این بار با «انجمن جوانان موحد» و سپس با سازمان مجاهدین پیوند خورد.
احمد شجاعانه به دفاع از حقوق محرومان و زحمتکشان برخاست او میگفت: «تندادن به رذالت و پستی در منطق امام حسین جایی ندارد و ما نیز باید کاری حسینی بکنیم».
روز ۵ مهر ۱۳۶۰ از راه رسید حماسهسازان این روز طنینانداز کردن شعار «مرگ بر خمینی» در سراسر ایران را به نام خود در تاریخ به ثبت دادند. یکی از آن حماسهسازان قهرمان مجاهد خلق احمد پورتقی بود.
او در جریان تظاهرات مسلحانه و قهرمانانه مجاهدین پرشور و بیباک به میان مزدوران وحشی ارتجاع رفت. در خیابان مصدق، بعد از آن که شماری چند از مزدوران حکومتی را مجازات کرد، قهرمانانه بر سنگفرش خیابان به خاک افتاد و نامش در دفتر پر شکوه مجاهدین تا به ابد ثبت شد: او یکی از بیشمار شهدای حماسه ۵ِ مهرِ ۶۰ بود.
قسمتی از وصیتنامه شهید احمد پورتقی
من احمد پورتقی باکمال هوشیاری و آگاهی این وصیت نامه را مینویسم تا بیانگر عقایدم باشد و در نتیجه پس از مرگ من، دیگر دستاویزی برای ارتجاع باقی نخواهد ماند. آری من که از ارتجاع و اختناق بیزارم و به همین دلیل در مبارزات خلق علیه شاه شرکت داشتم، مصمم شدم برای کسب آزادی تا آخرین لحظه حیاتم به مبارزه ادامه دهم و چون ارتجاع حاکم را سد راه آزادی خلق دیدم در همان ابتدای انقلاب به هواداری از سازمان مجاهدین خلق که یک سازمان مترقی بود برخاستم گر چه من شایسته آن نبودم که مشی توحیدی سازمان را خوب درک کنم و خود را مجاهد بنامم ولی میتوانم این را بهجرأت بگویم که برای آزادی خلق هر چه توان داشتم نثار کردم و از یاران و دوستان خود میخواهم که راه مرا ادامه داده و دست از افکار مترقیانه سازمان مجاهدین خلق ایران برندارند و با جدیت این راه را ادامه دهند ... .
بگذار هر چقدر میخواهند ستارگان بخت ما را به زمین بکشند ولی ما باز هم این آسمان غمزده را غرق ستاره خواهیم کرد.
سلام بر آزادی، سلام بر خلق ـ احمد پورتقی
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
0 نظرات:
ارسال یک نظر