در اعتراضات آبان۹۸ در بسیاری از شهرهای ایران، حکومت آخوندی به کشتار بیرحمانه مردم معترض دست زد اما قتل‌عام مردم ماهشهر در نیزار مصداق جنایت علیه بشریت است.
مردم محروم خوزستان هم‌چون سایر استانهای کشور در اعتراض به ۳برابر شدن قیمت بنزین از بعدازظهر۲۴ آبان در شهرهای اهواز، خرمشهر، اندیمشک، دزفول، بهبهان، سیرجان و ماهشهر دست به تظاهرات زدند و با آتش زدن لاستیک، خیابان‌ها را مسدود کردند.
در اهواز نیروی سرکوبگر انتظامی به مردم معترض حمله‌ور شده و شیشه‌های شماری از خودروهای آنان را خرد کردند. با یورش نیروهای گارد ویژه چند نفر از جمله در سیرجان، بهبهان و دهها هموطن در ماهشهر به شهادت رسیدند.
در شهرک کوره از توابع ماهشهر درگیریهای شدیدی میان مردم و نیروهای امنیتی رخ داد. شهرک طالقانی (کوره) در محاصره نیروهای سرکوبگر است. در روز اول دست کم ۱۶تن از مردم شهید، ۱۵۰تن دستگیر و شمار زیادی مجروح شدند.
در ماهشهر دهها هموطن که برای در امان ماندن از نفربرهای زرهی و حمله و هجوم نیروهای تا دندان مسلح به نیزارها پناه برده بودند اما مورد هدف گلوله‌های تیربار دوشکا قرار گرفتند. در روزهای بعد که خانواده‌ها و اهالی ماهشهر برای یافتن اجساد به نیزار رفته بودند با پیکرهای متلاشی شده از شلیک تیربارها مواجه می‌شوند.
یک هموطن از ماهشهر گفت: «من اهل ماهشهر هستم. ماهشهر با داشتن بیش از ۲۰ مجتمع پتروشیمی یکی از بزرگترین قطب‌های پتروشیمی ایران و حتی خاورمیانه است. هم‌چنین با داشتن بندر خمینی دارای یکی از بزرگترین بنادر تجاری در ایران و صادرات نفت در کشور است.
در کنار این شهر که از لحاظ جمعیت در رتبه دوم شهرهای خوزستان بعد از اهواز قرار دارد، چند شهرک قرار گرفته که همه کارگرنشین و به‌شدت فقیر هستن.
اهالی ماهشهر و این شهرک‌ها حتی یک بانک آتش نزدند، حتی یک مغازه هم صدمه ندید. تنها کاری که مردم کردند درست کردن راه‌بندان و بستن جاده‌های دسترسی به منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی (مجتمع‌های پتروشیمی) و بستن راه دسترسی به بندر خمینی بود. آن هم با آتش زدن چند حلقه لاستیک و قرار دادن چند تا سنگ توی جاده و خاموش کردن چند تا کمپرسی و کامیون در جاده.
اما به دستور استاندار، سپاه خوزستان یک تیپ ویژه تکاور به ماهشهر فرستاد به همراه دو تانک و شش نفربر و کلی سلاح سنگین و نیمه‌سنگین و حتی هلیکوپتر نظامی! به‌محض ورود به ماهشهر ابتدا توی شهر چمران (جراحی) وارد شدند و مردم را با تیربار دوشکا به گلوله بستند.
حتی به سمت مردمی که در خانه‌ها بودند و حتی توی راهپیمایی اعتراضی شرکت نکرده بودند شلیک کردند. در همان ساعت اول حدود ۱۷نفر از جمله دو کودک ۴ و ۸ساله و یک پیرزن هفتاد و چند ساله با تیر مستقیم پاسداران کشته شدند. آمار بقیه کشته‌ها به‌علت فرار جوانها به بیشه‌ها و تیراندازی کور پاسدارها به این نیزارها هنوز مشخص نیست».
۳ محمد خالقی
۴ عدنان هلالی
۵ مجتبی عبادی
۶ منصور دریس
۷ عباس(رضا) عساکره
۸ احمد رسول آلبوغلی
۹ محمد خالدی
۱۰ علی خواجه آلبوعلی
۱۱ حمید شیخانی
۱۲ حسنیه عتقی
۱۳ یوسف خالدی
۱۴ رزاق ناصری زاده
۱۵ اقبال اسماعیلی
۱۶ سالم امیرسنجران عیدانی
۱۷ فرشاد حاجیپور
۱۸ طاهر آل خمیس
۱۹ منصور الباوی
۲۰ منصور عساکره
۲۱ یوسف آلبوعبادی
۲۲ علی مرادی
۲۳ مجید مجدم
۲۴ احمد چراغیان
۲۵ جعفر آل خمیس
۲۶ احمد خواجه آلبوعلی
۲۷ علی ربیع خواه
۲۸ محسن عبادی مهر
۲۹ خانم ام ولید
۳۰ (دختر خردسال) چنعانی
۳۱ مهدی امرایی
۳۲ احد بشارت
۳۳ امین بچاری
۳۴ مصطفی رودباریان
۳۵ مهدی رودباریان
۳۶ حسنا بامری (کودک ۳ساله که بغل مادرش بوده تیرخورده)
۴۲ مرشا دهی
0 نظرات:
ارسال یک نظر