مجاهد شهید محمد حاجی‌حسینی

محمد حاجی‌حسینی سال۱۳۴۰ در اراک به‌دنیاآمد. او سرباز وظیفه بود. دژخیمان خمینی او را در سال۱۳۶۱ در تهران به شهادت رساند.

وصیتنامه ذیقیمت محمد حاجی‌حسینی (عیسی)
به‌نام خدا و به‌نام خلق قهرمان ایران
۱۳۶۰/۱۲/۶
من نظامی (سرباز) محمد حاجی‌حسینی متولد عمروآباد اراک به تاریخ تولد ۱۳۴۰ با ایمان کامل و راسخ به راهم که همانا ادامه راه انبیاء است سفارشات و توصیه‌هایی برای خانواده خود و خلق زجرکشیده‌ام و برای همرزمان مجاهدم دارم.
مادرم، خواهرانم، برادرانم در ابتدا سلامتی شما را می‌خواهم بعد از آن از شما امید دارم که در اعتلای روح و روان خود نیز سخت کوشا باشید و  پیدا کردن آن اعتلاء در خود رفتن و بدون فکر اجتماع و خلق بودن نیست و آن فقط در اعمال رهنمودهای ایدئولوژی مکتب ضد ارتجاعی‌مان است که دریافت می‌شود.
مادرم و... حتماً برای من آرزوهایی داشتید که مثلا دکتر یا مهندس شوم و می‌دانستید که اگر می‌خواستم دنبال آنها باشم حتماً می‌توانستم به آنها دست پیدا کنم و حتی بعد از زندگی مخفی نیز یکی از بستگان که خودتان حتماً مطلع هستید می‌خواست مرا به خارج بفرستد تا تحصیل کنم و شاید هم می‌توانست ولی من قبول نکردم. چرا؟ مگر درس خواندن و بعد از آن دارای علم و دانش و همچنین مقام و مدرکی شدن چیز نامطلوبی است؟ خیر، بد نیست ولی چه زمانی؟ وقتی که این امکان برای اکثر جوانان این مملکت وجود داشته باشد و البته ایجاد زمینه رشد برای همه مردم در نظر ما می‌باشد و من امیدوارم بتوانم لااقل به اندازه توانم این کوله‌بار و رسالت را جلو ببرم. مادرم خواهرانم و برادرانم می‌دانم همگی شما برایم خیلی زحمت کشیدید و مخصوصاً شما مادرم که نمودار و تجسم زجر و عذاب می‌باشید. ولی به خدا قسمت بدانید که اکثر مادران و خواهران و... این مملکت نیز همانند شما بوده‌اند. از شما می‌خواهم اگر از من ضدیت و آزاری دیده‌اید مرا حلال کنید و از شما انتظار دارم که تمام فامیل و دوستان و آشنایان را تشویق کنید که تمام امکانات و توانشان را صرف کمک به همرزمان من کنند و هر کجا آنها یاری و کمک می‌خواستند به کمک آنها بشتابید که رسالت آنها و شما چیزی غیر از آن نیست. و از همگی شما می‌خواهم برای من گریه نکنید بلکه شاد باشید که من خود را در این راه تکامل‌دهنده فدا نمودم که بلکه خلقم از این همه یوغ و بندهای ارتجاعی و ضد تکامل استعماری رهایی یابند و همیشه این آیه قرآن کریم را به‌یاد داشته باشید:
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
مپندارید کسانی‌که در راه خدا شهید شدند مرده‌اند خیر بلکه آنها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند
به جای گریه بر قبرم بکش با خون دل دستی
که تنها قسمتش زنجیر بود از عالم هستی
بفرمان حقیقت رفتم اندر قبر با شادی
که تا بیرون کشم از قعر ظلمت نعش آزادی
و سفارشم به تو ای خلق قهرمان این است که همیشه تو بعد از مقداری آگاهی از ستمی که بر تو میشده برمی‌خاستی و بعد از فداکاری و انقلاب، باز یک عده می‌آمدند و انقلاب تو را تصاحب می‌کردند و میراث‌خور آن می‌شدند ولی این‌بار از تمامی‌تان می‌خواهم اگر برخیزید که دیگر پشتوانه بازوی شما فرزندانی مجاهد هستند که همچون شما طعم ظلم و ستمی که بر شما روا رفته چشیده و کینه‌ای انقلابی و ایمان و اعتمادی دارند که در میان خون و باروت به‌دست آورده‌اند و این‌بار به کمک و پشتوانه آنها برخیزید که نه‌تنها بساط فریب و نیرنگ و ستم خمینی دجال را برخواهید داشت بلکه بساط تمام جهانخواران را از سر خود در خواهید چید.
و توصیه‌ام به تو ای همرزم مجاهدم، حتماً می‌دانی که تنها امید و اعتماد خلق به تو است و این تویی که می‌توانی او را به سوی قله رهایی رهنما باشی، اگر تو مقداری حتی بسیار کم و اندک در اجرای مسئولیتهایت اهمال کنی نه تنها به خود بلکه به مردمت و خلقت خیانت کرده‌ای. از همگی شما می‌خواهم که در حفظ تمامی ضابطه‌ها و رهنمودهای تشکیلاتی همچون ستونهای پولادین بکوشید و بدانی که بعد از پیمان به راه انقلابی، نظم آهنین مهمترین مسئله نیل به هدف می‌باشد و حتی می‌دانید که پوسیده‌ترین رژیم‌های جهان بوسیله همین انضباط و نظم است که پابرجا مانده‌اند تا چه رسد به آن اهداف و ایده‌های متعالی که ما داریم.
سلام بر آزادی

هموطنی از اراک پس از خواندن وصیت‌نامه مجاهد شهید محمد حاجی حسینی این شعر را برای این شهید سروده است:

دلاور. دلاور. دلاور
او یک دلاور بود و ما که نیستیم
خورشید خاور بود و ما که نیستیم
خطش شهادت بود و ما بی خطترین
این نکته باور بود و ما که نیستیم
او ساغرش پر بود از شعر حماس
عاشق به ساغر بود و ما که نیستیم
ما را کجا و او کجا دانی
او بهترین زر بود و ما که نیستیم
قرآن چه خوش میخواند با صوت جلی
صد آیه از بر بود و ما که نیستیم
راهش الهی بود در پای وطن
او تابع داور بود و ما که نیستیم
آزاد مردی لحظه پرواز
در خون شناور بود و ما که نیستیم
نامش محمد بود و جانش بر کفش
پاک و معطر بود و ما که نیستیم
یادش گرامی باد و نامش جاودان
الحق مطهر بود و ما که نیستیم
فروردین ۱۳۹۷- به یاد مجاهد شهید محمد حاجی حسینی
روحش شاد

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96