با یاد مجاهد شهید احمد حضوری

 

محل تولد: تهران

سن: ۲۸

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۰سال

زندانی سیاسی: ۴سال

«… من احمد حضوری ۱۱ساله بودم که پدرم را از دست دادم و از سال۵۲ تا ۵۷ بدترین روزگار بر ما گذشت و حتی ۵ریال برای خرید نان نداشتیم.

در این ایام من نصف روز مدرسه می‌رفتم و نصف روز کار می‌کردم تا بتوانم خرج خانه را در بیاورم… سال۵۷ با شدت‌گرفتن تظاهرات ضدسلطنتی به تهران رفتم و در آن شرکت کردم، در دانشکده علم و صنعت با مجاهدین آشنا شدم و بعد به اصفهان برگشتم. در مهر۵۹ به‌صورت حرفه‌یی درآمدم، در تیرماه۶۰ در تهران دستگیر شدم و تا مهرماه سال۶۴ در زندان بودم».

احمد در آذرماه۶۴ با سازمان ارتباط برقرار کرد، متعاقباً به منطقه اعزام شد و تا روز نبرد در فروغ جاویدان در مصاف با دشمن بود او در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «من در حالی وصیت‌نامه خودم را می‌نویسم که قلبم مالامال از عشق و علاقه به رهبران اخص عقیدتیم یعنی مسعود و مریم است.

من با کمال افتخار با نثار خونم می‌جنگم تا حتی برای یک ثانیه هم که شده خمینی دجال زودتر سرنگون و خلقم از اسارت آزاد شود. مادرم، اگر من شهید شدم مبادا ناراحت شوی، برای این مبارزه می‌کنم که دیگر از ظلم و استثمار خبری نباشد، و دیگر کسانی چون خود ما سر گرسنه بر بالین نگذارند. برای این مبارزه می‌کنم که دیگر طبقاتی نباشد… ۱۳‌اردیبهشت ۶۶».

مجاهد شهید احمد حضوری در یکی از نبردهای فروغ جاویدان به اسارت پاسداران درآمد و پس از تحمل شکنجه در اسارتگاه دژخیمان به‌شهادت رسید.