محل تولد: آبادان
شغل: همافر نیروی هوایی
سن: ۳۷
تحصیلات: دانشجوی رشته مکانیک از آمریکا
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۱۵-۷-۱۳۶۴
محل زندان: اوین
غلامرضا سرخیلی، فرزند آبادان و نمادی از اراده و ایمان، در کوچه‌پس‌کوچه‌های فقیرنشین محله کوی بهمن‌شیر بزرگ شد؛ جایی که صبح‌ها مردمان محله نام او را به امید یاری صدا می‌زدند. از کودکی اهل تلاش و خودساخته بود. در سال ۱۳۲۷ در خانواده‌ای کارگری پا به دنیا گذاشت و با گذشت سال‌ها، به جوانی محبوب و خوش‌نام در میان هم‌محله‌ای‌هایش بدل شد.
پس از پایان تحصیلات متوسطه، به ارتش پیوست و همیشه حامی و مدافع سربازان بود. اما ظلم و تبعیضی که در ارتش شاه مشاهده می‌کرد، او را به جایی رساند که استعفا داد و برای ادامه تحصیل راهی آمریکا شد. در آمریکا، به تحصیل در رشته مهندسی مکانیک پرداخت و در همین دوران با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد. غلامرضا تمامی همت و توان خود را در راه شناساندن این آرمان انقلابی گذاشت و با شور و اشتیاقی بی‌پایان، خود را وقف مبارزه با ستم کرد.
پس از پیروزی انقلاب ۵۷، غلامرضا به ایران بازگشت و به سازمان مجاهدین خلق پیوست. با اراده‌ای آهنین و روحیه‌ای شورشی، در صف اول مبارزه با پاسداران و نظام سرکوبگر قرار گرفت. او به فرمانده‌ای بی‌همتا و مبارزی خستگی‌ناپذیر بدل شد که با جسارت و شجاعت به رویارویی با دشمنان مردم و آزادی پرداخت.
سرانجام، در یکی از مأموریت‌هایش، پس از محاصره و دستگیری، به زندان اوین منتقل شد. در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۶۴، غلامرضا سرخیلی، این فرزند دلیر آبادان، به دست دژخیمان رژیم آخوندی تیرباران شد. یاد و نام او همواره در دل تاریخ مبارزات آزادی‌خواهانه زنده خواهد ماند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر