فرمانده‌ای که خط‌شکن آزادی بود؛ یاد مجاهد شهید پرویز نیک‌نژاد

 

محل تولد: گرمسار

شغل: -

سن: ۳۲

تحصیلات: دانشجو ی پزشکی ـ هندوستان

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۹سال

پرویز نیک‌نژاد، مبارزی آرمان‌گرا و فرمانده‌ای شجاع، نمونه‌ای درخشان از ایثار و فداکاری در راه آزادی و عدالت بود. او در سال ۱۳۳۵ در شهر گرمسار چشم به جهان گشود. در جوانی برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به هند رفت، اما روح پرشور و آرمان‌خواه او را به مسیری دیگر کشاند.

آغاز مسیر مبارزه

پس از پیروزی قیام ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، پرویز در همان ماه‌های ابتدایی مرزبندی‌های سیاسی خود را مشخص کرد و به انجمن هواداران مجاهدین خلق ایران پیوست. او که نمی‌توانست در برابر ظلم و استبداد سکوت کند، به‌سرعت جایگاه خود را در صفوف مبارزه پیدا کرد.

عزیمت به میدان نبرد

با شروع مبارزه مسلحانه، پرویز تمام تلاش خود را کرد تا به جبهه نبرد بپیوندد. سرانجام در سال ۱۳۶۳، به مناطق مرزی اعزام شد. پس از گذراندن دوره‌های آموزشی، به یکی از گردان‌های رزمی پیوست. او در چندین عملیات نظامی شرکت کرد و با شجاعت و توانایی بالا، به فرماندهی گروه‌ها و دسته‌های خط‌شکن ارتقا یافت.

جسارت و روحیه انقلابی

پرویز نیک‌نژاد نه‌تنها در میدان نبرد شجاع بود، بلکه با تسلط و روحیه انقلابی خود به فرماندهی کارآمد و الهام‌بخش برای نیروهایش تبدیل شد. او همواره در پیشاپیش صفوف نیروها حرکت می‌کرد و راه را برای یگان‌های ارتش آزادی‌بخش باز می‌کرد.

نقش در عملیات فروغ جاویدان

در عملیات فروغ جاویدان، پرویز به‌عنوان فرمانده گردان تانک وارد میدان شد. او با قهرمانی و شجاعت، بسیاری از نیروهای دشمن را نابود کرد و نقش برجسته‌ای در پیشروی نیروها ایفا نمود. در نهایت، او در جریان این نبرد حماسی، با نثار جان خود به عهدی که با خدا و خلق بسته بود وفا کرد.

وصیت‌نامه‌ای از دل تاریخ

وصیت‌نامه پرویز نیک‌نژاد که در ۲۳ آبان ۱۳۶۳ نوشته شده، سندی است از ایمان و اراده پولادین او:

«به‌عنوان یک هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران افتخار می‌کنم با تمام وجود دست در دست دیگر برادران و خواهران مجاهدم، سلاح برگرفته‌ام تا به خمینی این عنصر پلید بگویم: ای دشمن انسان، میان من و تو چیزی جز گلوله و بمب و نارنجک وجود ندارد. فاصله میان من و تو دریایی از خون است. بی‌شک در این نبرد قهرآمیز، خلق ما پیروز خواهد شد. در آن‌صورت مهم نیست که من زنده باشم؛ مهم آن است که اگر شهید شدم، خون ناچیزم اخگری فرا راه محرومان باشد.»

یاد او جاودان

پرویز نیک‌نژاد نمونه‌ای از نسلی بود که برای آزادی و عدالت جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند. او تنها یک فرمانده نظامی نبود، بلکه نمادی از مقاومت، شجاعت و امید برای آینده‌ای آزاد بود. یادش گرامی و راهش پررهرو باد.