پیمان جاودان تا آخرین قطره خون - یادنامه مجاهد شهید محمدابراهیم نورایی

 

محل تولد: لارستان

سن: ۲۹

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۱ سال

محمدابراهیم نورایی، فرزند دلاور لارستان، در سال ۱۳۳۸ به دنیا آمد. او از همان سال‌های نوجوانی در دوران پرتلاطم انقلاب ضدسلطنتی، با شرکت فعال در تظاهرات سال‌های ۵۶ و ۵۷، مسیر آزادی و عدالت را انتخاب کرد. با اعلام کاندیداتوری مسعود رجوی در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۵۸، ابراهیم به جمع هواداران سازمان مجاهدین خلق پیوست. او با شوری کم‌نظیر در فعالیت‌های تبلیغاتی و حمایتی برای این کاندیداتوری شرکت کرد و قدم‌های اولیه خود را در راه مبارزه و آرمان‌های آزادی‌خواهانه برداشت.

سال ۶۰ نقطه‌ای مهم در زندگی ابراهیم بود. پس از تشدید فشارها و شرایط دشوار سیاسی در داخل کشور، او مجبور به ترک ایران شد. اما در خارج از کشور نیز، پیوند او با سازمان همچنان استوار ماند. او در فعالیت‌های تبلیغاتی، از جمله پخش نشریات سازمان و جمع‌آوری کمک‌های مالی از هواداران، نقش فعالی داشت و هیچ‌گاه از هدف و آرمان‌های خود فاصله نگرفت.

در سال ۶۳، پس از آمادگی کامل و با تصمیمی استوار، به منطقه اعزام شد و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی، به عضویت تیم‌های نظامی مجاهد خلق درآمد. محمدابراهیم در این مسیر مسئولیت‌های گوناگونی را بر عهده گرفت و در عملیات‌های آفتاب، چلچراغ و فروغ جاویدان با شجاعت و مهارت مثال‌زدنی مشارکت کرد. حضور او در این عملیات‌ها نشان‌دهنده عزم بی‌پایانش برای رهایی میهن از چنگال استبداد بود.

در عملیات فروغ جاویدان، محمدابراهیم دوشادوش فرمانده‌اش، شهید محمد معصومی (فرمانده مسلم)، در نبردی جانانه جنگید. او سرانجام در اوج ایستادگی و فداکاری، در کنار فرمانده‌اش به شهادت رسید و به جمع قهرمانان جاودانه پیوست.

او در نامه‌ای خطاب به رهبری در ۱۰ خرداد ۶۴، نوشت: «سوگند می‌خورم تا سرنگونی پیرکفتار ارتجاع و تحقق جامعه بی‌طبقه توحیدی، سلاح خود را بر زمین نگذارم.» این پیام و یاد ابراهیم، همچنان در دل آزادی‌خواهان زنده و پایدار باقی خواهد ماند.