محمد سپهری؛ نوجوانی که مرگ را به زانو درآورد

 

محل تولد: تهران

سن: ۱۹

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: مشهد

تاریخ شهادت: ۱۱-۱۰-۱۳۶۰

زندگی کوتاه اما پربار

محمد سپهری، در خانواده‌ای کارگری و مذهبی در مشهد متولد شد. او از همان دوران نوجوانی با وجود شرایط سخت اقتصادی، روحیه‌ای مبارز و جستجوگر داشت. با شروع انقلاب، به صفوف مبارزان مردمی علیه رژیم شاه پیوست و پس از پیروزی انقلاب، با آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق آشنا شد.

مبارزه در سایه فقر و فشار

محمد که از شاگردان ممتاز دوران تحصیل بود، به‌دلیل مشکلات مالی، مجبور به ترک مدرسه شد. اما عشق به آگاهی و آزادی، او را به کتابخانه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی کشاند. تلاش‌های او در مسیر آشنایی با ایدئولوژی مجاهدین و فعالیت در بخش امداد و نشریات، از او چهره‌ای تاثیرگذار در بین جوانان مشهد ساخت.

مقاومت در برابر سرکوب

با آغاز سرکوب‌های رژیم خمینی، محمد نه‌تنها از مسیر خود بازنگشت، بلکه با شجاعتی کم‌نظیر به فعالیت‌های انقلابی ادامه داد. دستگیری‌های متعدد، شکنجه‌های جسمی و روحی، و نهایتاً صدور حکم اعدام نتوانست اراده او را در هم بشکند.

شهادت در راه آرمان

در روز جمعه ۱۱ دی ۱۳۶۰، محمد سپهری همراه با ۱۲ همرزم دیگرش، در زندان مشهد به جوخه اعدام سپرده شد. او با فریادی پرصلابت، پایانی قهرمانانه را برای زندگی کوتاه اما پرافتخارش رقم زد.

نامه‌ای جاودان از دل زندان

آخرین نامه محمد سپهری، که در آن از والدینش طلب بخشش کرده و با صمیمیت، دغدغه کمک به نیازمندان را ابراز می‌کند، نشان از روح بزرگ و پاک او دارد.

او در آخرین نامه خطاب به خانواده‌اش مینویسد:

«بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر پدر و مادر عزیزم که در زندگی رنج فراوانی برده‌اند. مادر و پدر عزیزم من شما را در زندگی خیلی ناراحت کرده‌ام که امیدوارم مرا ببخشید.

عینک من در زندان است آن را بگیرید و آن را بفروشید و به کسانی که دست تنگ هستند بدهید... . دیگر حرفی ندارم و از شما خداحافظی می‌کنم خدا یار و نگهدارتان باشد. خداحافظ

محمد سپهری -۶۰/۱۰/۱۱»

جاودانگی در دل تاریخ

محمد سپهری، نوجوانی که زندگی‌اش در مسیر آزادی و عدالت گره خورد، نمونه‌ای درخشان از ایستادگی و فداکاری است. یاد او الهام‌بخش تمامی کسانی خواهد بود که در برابر ظلم و ستم ایستاده‌اند.