محل تولد: زنجان
شغل: مغازه دار
سن: ۲۸
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: کرمانشاه
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
سابقه مبارزاتی: ۹سال
زندانی سیاسی: ۴سال
عبدالله غضنفریون، فرزند دلیر زنجان، از نوجوانی قدم در مسیر مبارزه برای آزادی گذاشت. او که از سال ۵۸ با مجاهدین آشنا شده بود، فعالیت‌های خود را در بخش دانش‌آموزی آغاز کرد و تا روز ۳۰ خرداد ۶۰، که سرآغاز مقاومت سراسری بود، به نبرد بی‌امان خود علیه دیکتاتوری ادامه داد. در همان روز تاریخی، در صفوف مقدم تظاهرات حضور یافت و در برابر سرکوبگران ایستادگی کرد.
پس از آغاز فاز جدید مقاومت، او به دست نیروهای سرکوبگر دستگیر شد و بیش از چهار سال از عمر خود را در سیاه‌چال‌های رژیم و زیر شدیدترین شکنجه‌ها گذراند، اما هرگز تسلیم نشد. پس از آزادی، بار دیگر برای پیوستن به سازمان اقدام کرد و در سال ۶۶ موفق شد به قرارگاه‌های ارتش آزادی‌بخش در خاک عراق ملحق شود.
او با گذراندن آموزش‌های نظامی، در دو عملیات بزرگ آفتاب و چلچراغ شرکت کرد و با تمام وجود در این نبردها جنگید. پس از اولین تجربه حضور در میدان نبرد، در نامه‌ای به تاریخ ۱۷ فروردین ۶۷ نوشت: «در این عملیات ایمان و اراده مجاهد خلق در صحنه برایم در عمل به اثبات رسید، نه‌فقط کارآیی سلاح. در اینجا ایدئولوژی ناب توحیدی برای ما به عمل درمی‌آید و کارآیی آن را می‌توان در صحنه رویارویی با دشمن دید که چگونه زبونانه راه فرار پیش می‌گیرد یا تسلیم می‌شود.»
عبدالله که با هر عملیات آبدیده‌تر و استوارتر می‌شد، در عملیات فروغ جاویدان نیز با اراده‌ای راسخ و ایمانی خلل‌ناپذیر پا به میدان گذاشت. او در صحنه‌های نبرد شجاعانه جنگید و در یکی از درگیری‌های تن‌به‌تن، تا آخرین گلوله در برابر دشمن ایستاد. در لحظات پایانی، هنگامی که راهی جز شهادت باقی نمانده بود، با کشیدن ضامن نارنجک، خود و تعدادی از نیروهای دشمن را از میان برد و جاودانه شد.
نام و راه این مجاهد قهرمان، الهام‌بخش تمامی آزادی‌خواهان در مسیر مبارزه با استبداد باقی خواهد ماند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر