محمد رحیمی‌پور؛ جوان دلیر اندیمشک که در فروغ جاویدان جاودانه شد

 

محل تولد: اندیمشک

شغل: -

سن: ۲۳

تحصیلات: دیپلم ریاضی

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۰ سال

زندانی سیاسی: ۶سال

با یاد و نام مجاهد شهید محمد رحیمی‌پور، فرزند دلیر خلق، که از دیار داغ‌دیده‌ی اندیمشک برخاست و با ۲۳ بهار عمر، نام خود را در صفحه‌های زرین حماسه‌ی آزادی حک کرد.

محمد، نوجوانی بود از تبار آگاهی، که در سال‌های پرغوغای انقلاب ضدسلطنتی به مبارزه پیوست و از همان سال ۱۳۵۷، دل در گرو آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق ایران نهاد. او که دیپلم ریاضی داشت، با قلبی سرشار از شور، به کار تبلیغ و روشنگری پرداخت، اما به زودی پا فراتر نهاد و در آذرماه ۱۳۶۰ به عنوان سرتیم نظامی، در پنج عملیات موفق علیه مراکز سرکوب رژیم شرکت کرد.

شجاعتش بی‌پاسخ نماند؛ در همان سال دستگیر شد و شش سال از عمر جوانی‌اش را در سیاهچال‌های رژیم گذراند. اما زندان نتوانست عزمش را در هم بشکند. پس از آزادی، به خدمت اجباری سربازی فرستاده شد، اما محمد نه برای خدمت به دژخیمان، که برای آزادی خلقش می‌جنگید. تنها دو ماه پس از اعزام، گریخت و به صفوف ارتش آزادیبخش ملی ایران پیوست.

در نامه‌ی پرشور خود برای پیوستن به ارتش آزادیبخش، چنین نوشت:

«مرا تشنه‌یی محتاج آب بدانید و مرا دریابید… اگر این شام یلداست، بدانید ای رفیقان، که یلدا هم، اسیر چنگ فرداست!»

محمد رحیمی‌پور در عملیات تاریخی فروغ جاویدان، با ایمانی راسخ و دلی لبریز از امید، به میدان نبرد با مزدوران رژیم شتافت. او همچون هزاران فروغ جاوید دیگر، در نبردی نابرابر اما شکوهمند، سینه‌اش را آماج گلوله‌ها کرد و خون پاکش را نثار آزادی میهن نمود.

یادش همیشه در تاریخ مقاومت ایران خواهد درخشید، همچون ستاره‌ای که از سیاه‌ترین شب‌ها، طلوع آزادی را نوید می‌دهد.