محل تولد: انديمشک
شغل: تکنسین رادیولوژی
سن: ۳۵
تحصیلات: دانشجو تکنسین رادیو لوژی
محل شهادت: دزفول
تاریخ شهادت: ۲۱-۱۲-۱۳۶۱
محل زندان: در زمان خمینی در زندان دزفول
میلاد و آغاز راه مبارزه
شهید مجاهد محمد رحیم خانی هرموشی در سال ۱۳۲۶، در خانوادهای متوسط و زحمتکش در شهرستان اندیمشک چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتیاش را در اندیمشک و دزفول به پایان رساند و سپس بهعنوان دانشجوی تکنسین رادیولوژی مسیر علم و خدمت به مردم را برگزید. در سال ۱۳۴۸ همراه برادر مجاهدش، محمود رحیم خانی، که دانشجوی مبارز بود و علیه ستم شاهنشاهی فعالیت میکرد، راهی تهران شد.
محمد پس از گذراندن دو سال آموزش در بیمارستان، به کار در بیمارستان جم تهران مشغول گردید. این سالها همزمان بود با شدتگرفتن خفقان و سرکوب توسط ساواک. بهدلیل فعالیتهای برادرش، محمود، ساواک بهدنبال دستگیری او بود و سرانجام محمد را بهجای برادرش دستگیر کرده و زیر شدیدترین شکنجهها قرار دادند. اما چون نتوانستند دلیلی محکمهپسند ارائه کنند، پس از چند ماه ناگزیر آزادش کردند.
مبارزات مستمر و ایستادگی در برابر رژیم شاه و خمینی
محمد همواره قلبش به عشق آزادی میتپید و با شروع امواج انقلاب ضد سلطنتی، فعالانه در تظاهرات تهران و اندیمشک شرکت میکرد. پس از پیروزی انقلاب و سرنگونی رژیم شاه، بهدلیل خوشنامی خانواده رحیم خانی در مبارزه علیه دیکتاتوری، مردم اندیمشک محمد را به سمت رئیس کمیته شهر برگزیدند. ولی خیلی زود، با آشکارشدن ماهیت ارتجاعی و ضدمردمی رژیم خمینی، محمد این مسئولیت را ترک کرده و به جنبش ملی و مردمی مجاهدین خلق پیوست.
او با تمام وجود به آرمانهای رهائیبخش سازمان مجاهدین ایمان داشت و لحظهای از تلاش برای برپایی میتینگها، اعتراضها و فعالیتهای اجتماعی دست برنداشت. به همین دلیل، مزدوران رژیم بارها خانهاش را سنگباران کرده و سعی داشتند با ارعاب و فشار، او را از راهش بازدارند، ولی محمد همچنان استوار ماند.
زندان، شکنجه و مقاومت قهرمانانه
پس از شروع جنگ ایران و عراق و بمباران پادگان دوکوهه اندیمشک، محمد داوطلبانه به کمک همشهریانش شتافت. ولی رژیم خمینی بهجای تقدیر از او، به اتهام واهی دزدیدن فشنگ و تیربار، وی را به ۵۰ ضربه شلاق، ۵ ماه زندان و یک سال تبعید به خمین محکوم کرد. پس از پایان دوران تبعید، برای ادامه فعالیتهایش دوباره به تهران بازگشت و پیوندش را با سازمان مستحکمتر ساخت.
اما مزدوران رژیم آرام ننشستند و در شهریور ۱۳۶۰، محمد را توسط یکی از فالانژهای اندیمشک به نام اکبری شناسایی کرده و دستگیر نمودند. سپس به دزفول منتقل و به شکنجهگاه یونسکو سپرده شد. محمد در این دوران بارها و بارها زیر شکنجههای وحشیانه و ددمنشانه قرار گرفت، ولی هرگز نالهای از وی شنیده نشد. ارادهی آهنین او چنان دژخیمان را به ستوه آورد که با شعارها و مقاومتش زیر کابل، دشمن را خرد و خوار میکرد.
شهادت پرافتخار و ماندگار
سرانجام، پس از یک سال اسارت و شکنجههای مستمر، دژخیمان نتوانستند ذرهای اطلاعات از این مجاهد دلاور بگیرند و چارهای جز اعدام او نیافتند. محمد رحیم خانی هرموشی، این سرو سرافراز و این فرزند غیرتمند اندیمشک، در ۲۱ اسفند ۱۳۶۱ به جوخه اعدام سپرده شد و با افتخار و سرافرازی به کاروان جاویدان شهیدان راه آزادی پیوست.
یاد و نام پرافتخارش همچون مشعلی فروزان، مسیر نسلهایی خواهد بود که برای آزادی، عدالت و رهایی میجنگند و هیچگاه زیر بار ستم نمیروند. راه و آرمان محمد رحیم خانی هرموشی، قهرمان پاکباز مجاهدین، همواره زنده و جاودان است.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید












