محل تولد: تهران
سن: ۲۱
تحصیلات: دانشجو
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۲۲-۶-۱۳۶۰
با یاد مجاهد شهید مصطفی مثنی، فرزندی از جنوب تهران، که در آتش ایمان و آگاهی شعلهور شد و تا آخرین لحظه بر عهد خود با آزادی باقی ماند.
مصطفی مثنی در سال ۱۳۳۹، در خانوادهای زحمتکش در جنوب تهران چشم به جهان گشود. نوجوانیاش با صدای فریادهای حقطلبانه برادرش، شهید مجاهد مرتضی مثنی، رنگ سیاسی گرفت و آگاهانه پا در مسیر مبارزه نهاد. با ورود به دانشگاه تهران و همزمانی با خروش خلق علیه سلطنت، او دیگر تنها یک دانشجو نبود؛ بلکه صدای خشم و امید نسلی بود که تغییر میخواست.
فعالیتهای مصطفی در انجمن دانشجویان مسلمان دانشکده علوم اجتماعی، جلوهای از هوشیاری و تعهد او به آرمانهای آزادی و عدالت بود. او نه فقط در تئوری، بلکه در عمل، بار مسئولیت را به دوش کشید و پس از بسته شدن دانشگاهها، دوشادوش یارانش به بخش اجتماعی سازمان پیوست و آگاهانه قدم به میدان مبارزه مسلحانه نهاد.
در سختترین روزهای پس از ۳۰ خرداد ۶۰، مصطفی همانند کوهی استوار بود. با وجود بیخانمانی و بیامکاناتی، حتی در ماه رمضانِ داغ آن سال، دست از تلاش نکشید؛ سحریاش تکهای نان بود و افطارش در خیابان، اما دلش گرم از ایمان به پیروزی خلق.
سرانجام در مردادماه ۱۳۶۰، در مأموریتی شجاعانه، توسط مزدوران شناسایی و دستگیر شد. زیر شکنجهای وحشیانه قرار گرفت اما لب به سازش نگشود. چند روز بعد، در شهریور همان سال، مصطفی بر چوبه دار آزادی ایستاد و جان فدای آرمان کرد.
او تنها نبود؛ دو برادرش، علی و مرتضی مثنی، و همسر برادرش، ناهید رحمانی، نیز همگی در راه آزادی به شهادت رسیدند و نامی درخشان در تاریخ مقاومت ایران بر جای گذاشتند.
یاد مصطفی، این ستاره فروزان تاریخ مقاومت، گرامی باد. راهش، پررهرو و الهامبخش نسلهای آینده.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 comments:
ارسال یک نظر