محل تولد: اصفهان
سن: ۱۶
تحصیلات: متوسطه
محل شهادت: اصفهان
تاریخ شهادت: ۹-۷-۱۳۶۰
در هیاهوی دههی شصت، در کوچهپسکوچههای فقیرنشین اصفهان، دختری ۱۶ ساله برخاست. نه از جنس سکوت، بلکه از تبار فریاد. بتول (پروین) مبرم، دانشآموزی با روحی سرکش و جستجوگر، در حالی که هنوز در سنین نوجوانی بود، به مبارزه با ارتجاع برخاست و نام خود را در ردیف زنان آزاده و قهرمان این سرزمین جاودانه کرد.
بتول در خانوادهای مذهبی و تحت سلطه تفکر ارتجاعی بزرگ شد. اما نگاه نافذ و ذهن بیدارش، چیزی فراتر میخواست: آزادی، برابری، و رهایی. تحت تأثیر یکی از اقوامش با آرمانهای سازمان مجاهدین خلق آشنا شد و بیوقفه، بیآنکه خانوادهاش باخبر شوند، به فعالیت سیاسی در مدرسه و سپس شورای میلیشیاهای مدارس اصفهان پیوست.
او حتی در زیر فشار شدید خانوادگی، دشنامها و تحقیرها را به جان خرید، ولی لب به شکایت نگشود. صبور، مصمم، و مؤمن به آرمان.
بتول، دختری از دل فقر، به سمبل صداقت و آزادگی تبدیل شد؛ چهرهای روشن، زبانی صریح، و ارادهای شکستناپذیر. فعالیتهایش آنچنان تأثیرگذار بود که به بخش نظامی سازمان منتقل شد؛ تصمیمی که بر اساس شجاعت، خلاقیت و مسئولیتپذیریاش اتخاذ شد.
در نخستین ماههای فاز نظامی در سال ۱۳۶۰، بتول توسط نیروهای رژیم در اصفهان دستگیر شد. آنچه پس از آن رخ داد، روایتیست از جنایتی تلخ اما آشنا: شکنجه، سوزاندن بدن، و شهادت در خاموشی.
اما آیا آرمانش را سوزاندند؟ هرگز.
شکنجهگران شاید تن او را سوزاندند، اما نتوانستند آتشی را خاموش کنند که از قلبش برخاسته بود: شعلهی مقاومت و آزادی. بتول، در شانزدهسالگی، نامش را در دل تاریخ حک کرد؛ نه به عنوان یک قربانی، بلکه به عنوان قهرمانی بیصدا که با خونش، مسیر فردا را رنگ زد.
یادش گرامی، راهش پررهرو.
و ما ایستادهایم، تا روزی که عدالت، فرود آید و جلادان، پاسخگوی جنایتهایشان شوند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

0 comments:
ارسال یک نظر