نسرین نوری مهربان؛ صدای ایستادگی در کرمانشاه

 

محل تولد: کرمانشاه

سن: ۲۳

تحصیلات: دانشجو

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۹-۷-۱۳۶۰

نسرین نوری مهربان، دختری از سرزمین کوهستان و آزادی، در سال ۱۳۳۸ در خانواده‌ای محروم در کرمانشاه چشم به جهان گشود.

او آرام، باهوش و پرشور بود. پس از گرفتن دیپلم، در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته‌ی فیزیک دانشگاه رازی پذیرفته شد؛ دختری که علم و آگاهی را راه رهایی می‌دانست.

با شکل‌گیری انجمن جوانان مسلمان کرمانشاه، نسرین بی‌درنگ به آن پیوست و از فعال‌ترین دانشجویان شد.

از پخش نشریه و کمک در فعالیت‌های تبلیغاتی تا حضور در نشست‌ها و تظاهرات‌های مردمی، همواره در صف نخست بود.

در مرداد ۱۳۶۰، هم‌زمان با انتخابات ریاست‌جمهوری رجایی، او همراه دو دوستش فرزانه خزایی و پریچهر کاشانیان در اعتراض به انتخابات قلابی، به یکی از حوزه‌ها یورش بردند. همان‌جا دستگیر و به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شدند.

بازجویان با تمام خشونت، تلاش کردند این سه دختر جوان را در هم بشکنند و به «مصاحبه تلویزیونی» وادارند، اما بی‌فایده بود.

نسرین در برابر تهدیدها ایستاد. وقتی از او خواستند توبه کند، با صلابتی آرام گفت:

«اعدامم کنید… من از عقایدم کوتاه نمی‌آیم.»

او و دو همرزمش، فرزانه و پریچهر، نخستین دختران جوان کرمانشاه بودند که در زندان به اتهام هواداری از مجاهدین خلق بازداشت شدند و در برابر شکنجه و تهدید، خم به ابرو نیاوردند.

فلاحیان، قاضی وقت رژیم، حکم اعدام آنان را صادر کرد.

سحرگاه ۹ مهر ۱۳۶۰، در زندان دیزل‌آباد، نسرین نوری مهربان، فرزانه خزایی، پریچهر کاشانیان، حمید شریعتی و فرهاد ریاضی‌دوست به صف شدند و تیرباران شدند.

نسرین دختری خلاق و بی‌باک بود.

با وجود بیماری پا و محدودیت‌های خانوادگی، هیچ‌گاه از فعالیت بازنایستاد. در کوه‌نوردی‌ها، در پخش نشریه، در جلسات و خیابان‌ها — همواره پرانرژی و مقاوم بود.

دوستانش می‌گویند:

«صلابت و شجاعتش هنوز جلوی چشمانمان است.»

او رفت، اما نامش در حافظه‌ی مقاومت ایران ماندگار شد؛

نماد نسلی از دختران جوان که مرگ را به زانو درآوردند تا زندگی و آزادی جاودانه شود.

🌹 نسرین نوری مهربان — دختری که در کرمانشاه زاده شد، اما در تاریخ ایران ماند.