محل تولد: تبريز
شغل: قهرمان کاراته
سن: ۱۹
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: تبریز
تاریخ شهادت: ۳۰-۳-۱۳۶۰
مجاهد شهید مقصود آخریان در سال ۱۳۴۱ در تبریز زاده شد.
از همان نوجوانی روحی پرشور و انقلابی داشت و در جریان انقلاب ضدسلطنتی، در تظاهرات و اعتراضات مردمی علیه رژیم شاه شرکت فعال داشت.
پس از پیروزی انقلاب، با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و به صفوف میلیشیای مجاهد خلق پیوست. او در مراسمها و اعتراضات سازمان علیه رژیم خمینی و در دفاع از حق حاکمیت مردم، نقشی پررنگ ایفا میکرد.
این میلیشیای دلیر در کنار فعالیتهای سیاسی، در رشته کونگ فو نیز ورزشکار برجستهای بود و تا سطح خط ۳ پیش رفت. با این حال، نامآوری در ورزش هرگز از فروتنی و مهربانیاش نسبت به مردم و همرزمانش نکاست.
مقصود همراه دیگر همرزمان خود، در هنرستان و خیابانهای تبریز، به پخش نشریه و اعلامیههای سازمان میپرداخت و با شجاعتی مثالزدنی، پیام آزادی را به گوش مردم میرساند.
او پیش از شهادت، به خانواده و همرزمانش وصیت کرده بود که اگر روزی جانش را در راه آرمانش فدا کرد، هیچکس برایش گریه نکند و گفته بود:
«من حاضر نیستم کسی برایم گریه کند چون در راه عقیدهام کشته شدهام.»
در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، در جریان تظاهرات مردمی تبریز، اوباش چماقدار خمینی با چاقو به مقصود حمله کردند. در حالی که پیکرش غرق خون بود، با مشت و لگد بر او تاختند. مردم پیکر نیمهجانش را به بیمارستان رساندند، اما ساعتی بعد، مقصود آخریان به شهادت رسید و نامش در صف شهدای مجاهد خلق جاودانه شد.
وصیتنامه مجاهد شهید مقصود آخریان
بنام خدا و بهنام خلق قهرمان ایران
اینجانب مقصود آخریان هنرجوی سال دوم هنرستان وصیت میکنم که هوادار مجاهدین خلق هستم و راهی را که انتخاب کردهام آگاهانه بوده، این وصیت را من بهخاطر این نوشتهام که بعد از شهادتم مرتجعین از شهادتم سوءاستفاده نکرده و جزو شهدای مجاهدین باشم.
من بهعنوان یک میلیشیای ناچیز و بهعنوان یک برادر کوچک به تمام پدران و مادران، خواهران و برادران توصیه میکنم که راه مجاهدین را که همان راه حسین است ادامه داده و تا تحقق جامعه بیطبقه توحیدی از پای ننشینند.
ضمناً از مادر عزیزم میخواهم که بعد از شهادتم گریه نکند چرا که روح من در آن دنیا ناراحت خواهد بود. چرا که از خون من و امثال ماها هزاران نفر از آرمان ما حفاظت خواهند کرد.
امضاء
مقصود – ۲۹ خرداد ۱۳۶۰

0 comments:
ارسال یک نظر