فضل‌الله مشرفی؛ جوانی که خاموش نشد

 

محل تولد: اصفهان

سن: ۱۹

تحصیلات: سال آخر هنرستان سروش واقع در خیابان سروش

محل شهادت: اصفهان

تاریخ شهادت: ۵-۷-۱۳۶۰

فضل‌الله مشرفی، جوانی پاک، شریف و ازجان‌گذشته بود که در دامان یتیمی و فقر رشد کرد؛ اما در همین سختی‌ها، روحی بزرگ و انسانی آزاده ساخت. او که هنوز در سال آخر هنرستان درس می‌خواند، به‌واسطه شرافت، منش انسانی و روحیه مردمی‌اش در میان اطرافیان به‌عنوان الگویی از پاکی و وقار شناخته می‌شد.

پس از دستگیری فضل‌الله همراه با دکتر شفایی، او را به‌طرزی ناجوانمردانه به شهادت رساندند و پیکرش را بی‌خبر و بی‌صدا به خاک سپردند. مزار او را جنب مزار خواهر فضل‌الله تدین و برکت و… قرار دادند؛ همان‌گونه که در همان سال‌های سخت برای بسیاری از شهیدان راه آزادی چنین کردند.

یکی از آشنایانش درباره او می‌نویسد:

«فضل‌الله در خانواده انسانی الگویی بود. فوق‌العاده کتاب‌خوان، پاک و شریف. حتی در بدترین شرایط، خنده‌رو و مهربان. وقتی برای گرفتن وصیت‌نامه‌اش به دادگاه رفتیم، ندادند. وصیت‌نامه‌اش را پنهان کردند. دوچرخه‌اش را هم مصادره کرده بودند…»

فضل‌الله دلبسته آرمان آزادی بود و عشق ویژه‌ای به برادر مسعود داشت. هنگام انتخابات، عکس‌های او را با نردبان در بالاترین نقاط شهر نصب می‌کرد تا کسی نتواند پاره کند.

این عشق، فقط یک علاقه ساده نبود؛ یک باور بود، یک تعهد، یک انتخاب آگاهانه در مسیر آزادی.

فضل‌الله مشرفی، جوان ۱۹ ساله‌ای که از دل محرومیت برخاست و به شرف و آزادی پیوست، امروز نامش در حافظه مقاومت مردم ایران می‌درخشد؛ گواهی بر نسلی که برای آرمانش از همه‌چیز گذشت.

یادش جاودانه