از کوچه‌های خوی تا کوه‌های کردستان – زندگی و شهادت مجاهد شهید نورالدین طلعتی‌نژاد

 

محل تولد: خوی

شغل: -

سن: ۲۳

تحصیلات: -

محل شهادت: کردستان

تاریخ شهادت: ۱-۴-۱۳۶۳

نورالدین طلعتی‌نژاد از نوجوانی در صفوف میلیشیای دانش‌آموزی شهر خوی، فعالیت خود را در مسیر آرمان‌های آزادی آغاز کرد. او از نخستین روزهای بعد از انقلاب، همراه با سازمان مجاهدین، در میدان‌های مبارزه حضور فعال داشت.

در جریان توزیع نشریات، برگزاری نمایشگاه‌ها و فعالیت‌های خیابانی بارها از سوی نیروهای سرکوبگر رژیم مورد حمله و ضرب‌وشتم قرار گرفت. در دی‌ماه ۱۳۵۹ نیز طی یک برنامه کوهنوردی، همراه با ۲۴ نفر دیگر دستگیر شد؛ اما به‌دنبال اعتراض مردم و مقاومت درون زندان، پس از چهار روز آزاد گردید.

با آغاز سرکوب‌های گسترده پس از ۳۰خرداد۶۰، گرچه ارتباط مستقیم نورالدین با سازمان قطع شد، اما او با شنیدن پیام‌های «صدای مجاهد» همچنان در صحنه ماند و پیام مقاومت را به مردم می‌رساند.

در فروردین ۱۳۶۳، سرانجام موفق شد خود را به نیروهای سازمان در کردستان برساند. در آنجا نیز همیشه داوطلب انجام سخت‌ترین کارها بود و با نام عملیاتی «کاوه»، به صفوف پیشمرگان مجاهد خلق پیوست.

نورالدین در نخستین ماه‌های حضورش، در یکی از حملات وحشیانه نیروهای رژیم به مناطق آزاد شده، در حالی که تا آخرین لحظه مقاومت می‌کرد، به‌شهادت رسید.

او جوانی بود که از دل خوی برخاست، با آرمان آزادی زیست، و جان خود را در راه خلقش فدیه کرد.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید زهرا معزی

 

محل تولد: خوی

سن: ۳۱

تحصیلات: دانشجوی رشته تندرستی

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقهٌ مبارزاتی:۱۰سال

زهرا معزی ششمین شهید از خانواده معزی است، اشرف، حسن، علی و محمد معزی خواهران و برادران مجاهد زهرا و مجاهد شهید زینال روشنی همسر او به‌دست دژخیمان خمینی به‌شهادت رسیده‌اند.

از خانواده بسیار محبوب و مورد احترام مردم خوی بود،  میلیشیای پرشوری بود که پس از انقلاب ضدسلطنتی،‌ به جرگه هواداران مجاهدین پیوست.

از خواهران عضو شورای مجاهدین در شهر خوی بود و پس از ۳۰خرداد۶۰ به پایگاههای مقاومت منتقل شد.

اردیبهشت۶۴ به منطقه مرزی رفت و به مبارزه‌اش با رژیم ضدبشری در فراز جدیدی ادامه داد، او مسئولیتهای متعددی را در بخشهای مختلف سازمان عهده‌دار بود.

در پرتو انقلاب ایدئولوژیک  شخصیت انقلابیش در مسئولیت‌پذیری هرچه بیشتر شکوفا می‌شد،یکبار طی گزارشی نوشت: «احساس مسئولیتم در قبال خون شهیدان و رنج اسیران که در رهبری متجلی است، هر روز بیشتر می‌شود، می‌خواهم مسئولیتهای بیشتری را به‌عهده بگیرم».

شکوهمندترین فراز زندگیش را در رزم قهرمانانه‌اش در عملیات کبیر فروغ جاویدان رقم زد، و  به قول همرزمانش بر فراز یالهای چهارزبر چون شیر می‌غرید و با جسارت و قاطعیت تمام بر مزدوران دشمن حمله می‌کرد.

سرانجام در یکی از درگیریها قهرمانانه به‌شهادت رسید و نام این شیرزن قهرمان مجاهد خلق در تاریخ رهایی خلق ایران برای همیشه به‌ثبت رسید. 

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید حسین محمدحسینی

 

محل تولد: خوی

شغل: کارگر

سن: ۲۹

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقهٌ مبارزاتی: ۱۰سال

حسین محمدحسینی در یک خانواد  محروم به‌دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در خوی به‌پایان رساند.

پس از درگذشت پدرش برای تأمین هزینه خانواده به کارگری ‌پرداخت،در سال۵۷ با مجاهدین آشنا شد و فعالیتش را از سال۵۸ آغاز کرد.

وی از‌جمله هوادارانی بود که قبل از خرداد۶۰ دستگیر شد و مدت ۶ماه در زندان خوی بود، حسین در سال۶۳ پس از وصل مجدد به سازمان به منطقه مرزی اعزام شد، و پس از طی دوره آموزشی وارد یکی از واحدهای نظامی گردید و در چندین عملیات نظامی شرکت کرد.

در عملیات بزرگ فروغ جاویدان  حسین فرمانده یک تانک بود و در رزمی قهرمانانه در تنگه چهارزبر مواضع دشمن را زیر آتش داشت.

پس از آن‌که بسیاری از مزدوران دشمن را به‌هلاکت رساند،‌در جریان یکی از درگیریها به‌شهادت رسید. خون پاک مجاهد خلق حسین محمدحسینی خاک میهن را گلگون ساخت، خونی که هرگز از جوشش بازنخواهد‌ایستاد و در آرم سرخرنگ مجاهدین جاودانه خواهد ماند.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید مرتضی جعفرزاده مرندی

 

محل تولد: خوی

شغل: مهندی الکترونیک

سن: ۳۲

تحصیلات: دانشجوی برق و الکترونیک  ـ  ترکیه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی:۱۰سال

مرتضی جعفرزاده‌مرندی در نامه‌یی به سازمان مجاهدین جهت درخواست پیوستن به صفوف مقدم نبرد، نوشت:«…‌‌در آغاز دوران دبیرستان در زمان شاه، از طریق برادرم مجاهد شهید حسن جعفرزاده‌مرندی با مسائل سیاسی آشنا شدم و بعدها از طریق خود او آرمان‌ مجاهدین بیشتر برایم شناسانده شد.

بعد برای تحصیل به ترکیه رفتم و با مطالعه کتب و دیگر نشریه‌های سازمان، هر‌چه بیشتر با ایدئولوژی و استراتژی سازمان آشنا شدم…

حال که وطن دربند و در‌زنجیر خود را چنین آماج فتنه و جنایتهای خمینی خون‌آشام می‌بینم، دیگر تحصیل در خارج را هرچند هم مفید فایده مردم باشد جز وسیله‌یی برای گوشه‌نشینی نمی‌دانم.

در کمال آمادگی جسمی و روحی خود را برای رفتن به منطقه اعلام می‌دارم، ‌و این‌که تا آخرین قطره خونم از آرمان و اعتقادات خود و سازمانم دفاع می‌کنم تا دینم را به خلق قهرمانم ادا کرده باشم…».

مرتضی پس از رفتن به منطقه  در چندین رشته عملیات علیه عوامل جنگ و سرکوب رژیم شرکت کرد، و در دو عملیات بزرگ آفتاب و چلچراغ هم شرکت داشت.

«…‌‌با ایمانی به استواری کوه و با عشقی شورانگیز در این راه گام نهاده‌ام، و تا آخرین نفس و آخرین قطره خونم را فدا خواهم کرد.

البته حاضر بودم صدها‌بار زنده می‌شدم و صدها‌بار خودم را در این راه فدا می‌کردم…».وصیت‌نامه  ـ  ۲۴آذر۶۵

با چنین عزم جزم و سر ‌پرشوری بود که در فروغ جاویدان به میدان شتافت، قهرمانانه جنگید و «آخرین قطره» خونش را فدای رهایی خلق محبوبش ساخت.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید حسن جعفرزاده مرندی

 

محل تولد: خوی

شغل: مهندس الکترونیک

سن: ۳۰

تحصیلات: لیسانس برق

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۱۸-۹-۱۳۶۰

زندانی زمان شاه : سالهای ۵۴ و۵۵ / خوی و ارومیه و...

نحوه شهادت : تیرباران

حسن جعفرزاده مرندی در سال۱۳۳۰ در خوی متولد شد. وی پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه راه یافت و در رشته برق لیسانس گرفت.

حسن از آنجا که ظلم و ستم نظام سلطنتی به کشور و مردم را می‌دید راه مبارزه با این نظام را در پیش گرفت و در این مسیر به سازمان مجاهدین رسید و آرزوهایش را در آرمانهای این سازمان یافت. حسین به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی و حمایت و پشتیبانی‌اش از مجاهدین توسط ساواک شاه شناخته شده بود، و ساواک به‌دنبال دستگیری وی بود و بهمین خاطر او زندگی نیمه مخفی داشت.

حسن در سال۵۴ و ۵۵ چندین بار توسط ساواک به‌دلیل همین فعالیت‌هایش دستگیر و در زندانهای خوی و ارومیه زیر بازجویی و فشار ساواک قرار گرفت اما هر بار آزاد می‌شد باز به فعالیت‌هایش ادامه می‌داد از جمله اطلاعیه‌های سازمان را به هواداران از معلمین و دانش‌آموزان دبیرستان می‌رساند.

وی بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی به فعالیت‌هایش با مجاهدین ادامه داد و از طرف مجاهدین؛ کاندید مجلس شورا از شهر خوی شد و به‌دلیل محبوبیتی که در میان مردم داشت؛ اکثریت آراء شهرشان (خوی) را به خود اختصاص داد.

حسن به‌دلیل فشارهای رژیم روی اعضا و هواداران مجاهدین در آن زمان و به‌دلیل فعالیتهایی که چه در تهران و چه در شهرستانها در رابطه با سازمان داشت، مستمر در جابه‌جایی و عوض کردن محل اقامتش بود.

او در پروسه فاز سیاسی در مسئولیتهای مختلف بی‌وقفه به وظایفش در تهران و شهرستانها ادامه می‌داد.

تا این‌که بعد از سی خرداد ۱۳۶۰ حسن در حین یکی از مأموریتهایی که در تهران داشت؛ دستگیر و به زندان اوین منتقل شد؛ اما به‌دلیل تجارب و تسلطی که داشت؛ تا شش ماه رژیم قادر به شناسایی او نشد.

لاجوردی و سایر دژخیمان و جلادان که با فشار و شکنجه، قادر به شناسایی زندانیان نمی‌شدند، با بردن آنها به زندانها و چرخاندنشان بین زندانیان آنها را شناسایی می‌کردند. در یکی از این اقدامات برای شناسایی زندانیان؛ حسن قهرمان توسط مزدوری که به نمایندگی مجلس در آمده بود؛ و به زندان اوین آورده بودند؛ شناسایی می‌شود و مشخص می‌شود که وی شش ماه است هیچ اطلاعاتی نداده است.

پس از این واقعه حسن را در سال۶۰ به خوی منتقل می‌کنند که آنجا توسط جلادی به نام شیخ عباس؛ رئیس کمیته خوی تحت شکنجه قرار می‌گیرد. نهایتاً وقتی دشمن متوجه می‌شود که وی مجاهدی مقاوم و سر موضع است؛ در یک محاکمه نمایشی او را به اعدام محکوم کرده و حکم را به‌سرعت اجرا می‌کنند.

سه برادر دیگر مجاهد شهید حسن جعفرزاده مرندی نیز از شهدای مجاهد خلق هستند

-مجاهد دلیر مرتضی جعفرزاده مرندی؛ ۳۲ساله؛ از افسران ارتش آزادیبخش؛ از کهکشان شهدای فروغ جاویدان ۱۳۶۷ می‌باشد؛ که در رزمی حماسی و جانانه در تنگه چهارزبر؛ در نزدیکی کرمانشاه؛ بر خاک افتاد و به عهدش با خدا و خلق وفا کرد.

-مجاهد شهید محمود جعفرزاده مرندی نیز از مجروحان جنگهای آلان در کردستان ایران می‌باشد؛ که به اسارت دشمن در آمده بود و بعد از شکنجه‌های بسیار و مقاومت جانانه و ایستادگی بر سر موضع؛ در قتل‌عام ۱۳۶۷ سر بدار شد.

یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید مقصود حاجی جعفر علیلو

 

محل تولد: خوی

سن: ۳۳

تحصیلات: دانشجوی مکانیک ـ ترکیه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۸سال

مقصود حاجی‌جعفرعلیلو در سال۵۹ در ترکیه با مجاهدین آشنا شد، فعالیت سیاسی خود را در ارتباط با انجمن دانشجویان هوادار مجاهدین در ترکیه آغاز کرد، و پس از مدت کوتاهی مسئولیت پخش نشریه را در استانبول به‌عهده گرفت.

در مهرماه سال۶۰ در اعتراض به جنایتهای رژیم خمینی و اعدامهای جمعی مجاهدین، دانشجویان آزاده ایرانی در استانبول کنسولگری رژیم را در این شهر در اختیار خود گرفتند، تا افکار عمومی را نسبت به آنچه در ایران می‌گذشت آگاه کنند.

مقصود، که در این حرکت اعتراضی شرکت داشت، توسط پلیس ترکیه دستگیر شد و تا سال۶۳ در زندان ترکیه به‌سر برد.

پس از آن به منطقه رفت و به فراگیری آموزشهای نظامی پرداخت، و تا سال۶۷ در بخش حفاظت مشغول انجام وظایف انقلابیش بود.

خستگی‌ناپذیری در کار و انگیزه‌های انقلابی بالا از جمله صفات برجسته مقصود بود، او از هر کار صعب و سختی استقبال می‌کرد، و نسبت به همرزمانش تواضع داشت و یاری دلسوز بود.

پس از گسترش ارتش آزادیبخش او وارد یکانهای رزمی شد، و در عملیات چلچراغ شرکت کرد و دلاورانه جنگید.

مجاهد شهید مقصود حاجی‌جعفر در عملیات کبیر فروغ جاویدان پس از رزمی حماسی، خون پاکش را در راه آزادی خلق و میهن فدیه کرد.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید ذبیح‌الله ملکی

 

محل تولد: خوی

شغل: کارمند اداره

سن: ۳۷

تحصیلات: دپیلم

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۲۳-۸-۱۳۶۰

زندانی زمان شاه: ۱۳۵۳ / ۴سال

نحوه شهادت: تیرباران

ذبیح‌الله ملکی، در سال۱۳۲۳ در خانواده‌ای مذهبی، در شهرستان خوی به دنیا آمد و پس از دو سال بهمراه خانواده خود به تهران رفت. دوران دبستان را در دبستان جعفری و دوره متوسطه را در دبیرستان کمال تهران گذرانید. در سال۱۳۴۹ در حالی‌که در بازار مشغول کار بود برای سربازی به یکی از دهات دور افتاده خرم‌آباد اعزام شد. در همان جا بود که با درد و رنج مردم محروم در روستا و دهات ایران، که محصول دیکتاتوری شاه بود بیش از پیش آشنا گشت.

ذبیح در این دوران بیشترین انرژی و اوقات خود را صرف روشنگری و بالا بردن سطح آگاهی مردم روستا می‌کرد تا آنها را نسبت به ستمی که دیکتاتوری غارتگر شاه بر آنها روا می‌دارد آشنا سازد.

در همین سال‌ها بود که «ذبیح» باتفاق چند تن از دوستانش گروهی تشکیل دادند و فعالانه وارد مبارزه عملی با رژیم شاه خائن شدند.

او در این مسیر بسیار تلاش کرد تا به سازمان مجاهدین خلق ارتباط برقرار کند که موفق نشد.

وی پس از پیروزی انقلاب، با افسوس از این‌که در زمان شاه به سازمان وصل نشده بود، می‌گفت، خوشا به‌حال بچه‌های بعد از انقلاب، که بدون هیچ سختی و ناراحتی می‌توانند در سازمان به فعالیت بپردازند، اما در شرایط اختناق ایجاد این ارتباط برای ما به‌راحتی ممکن نبود. بلافاصله در همین رابطه که به اطرافیانش توصیه می‌نمود که، به چیزی که آسان به‌دست آورده‌اید کم بها ندهید. چرا که گام نهادن در راه آرمانهای مجاهدین افتخار بزرگی است.

ذبیح پس از اتمام خدمت وظیفه در سال۵۱ در یک شرکت خصوصی به‌عنوان حسابدار مشغول کار می‌شود و همزمان گروهشان عملیاتی علیه رژیم شاه را از جمله خلع‌سلاح مزدوران رژیم در خیابان و نیز حمله به یک پادگان را انجام می‌دهند. ذبیح برای آوردن سلاح، سفر مخفیانه‌ای به ترکیه می‌کند که با موفقیت نیز همراه بوده است.

گروه آنها در سال۵۳ لو می‌رود و «ذبیح» نیز در روز سوم آذر۵۳ دستگیر و تحت شکنجه‌های سخت از جانب مزدوران ساواک قرار می‌گیرد به‌طوری‌که روزهای متمادی بیهوش می‌شد.

یکی از همبندی‌هایش نقل می‌کرد که، معلوم نبود چرا دیوانه‌وار ۳نفره به‌جان او می‌افتادند و آن‌قدر کابل می‌زدند تا بیهوش شود و سپس با سطل آب او را به هوش آورده و دوباره می‌زدند تا بیهوش می‌شد. اما این دلاور فرزند خلق لب از لب نگشود و با روحیه‌ای بالا و مقاوم پس از یکسال، در دادگاه اول محکوم به اعدام و در دادگاه تجدید نظر حکمش به حبس ابد تقلیل یافت. ذبیح به‌دنبال قیام خلق، در ۲۱دیماه ۱۳۵۷ از زندان آزاد شد.

پس از آزادی از زندان هم‌چون سایر برادران مجاهدش به دریای خروشان انقلاب پیوست. او پس از پیروزی انقلاب نیز با تمام توان در جهت پیاده کردن آرمانهای توحیدی سازمان مجاهدین خلق همت گماشت و هر مسئولیتی که به او واگذار می‌شد، با رضایت خاطر و جدیت تمام دنبال می‌کرد که آخرین آن در بخش انتشارات سازمان بود که مدت ۲سال در این امر فعالیت چشمگیری داشت. هزاران نفری که به کار توزیع و نشر کتاب و نشریه می‌پرداختند قیافه خندان و مصمم ذبیح را از یاد نخواهند برد.

از ویژگیهای اخلاقی ذبیح می‌توان روی عشق و مهرش به توده‌های ستمزده و فداکاری در راه احقاق حقوق آنان و بردباری و خوش‌رفتاری و حسن اخلاق با دوستان و اطرافیانش دست گذاشت. هم‌چنین از سختی و طولانی بودن راه مبارزه استقبال می‌کرد. خودش در این باره نوشت: «این قانون اجتماع است که آینده تاریخ و رهبری جامعه از آن انقلابیون است و برای نیروهای ارتجاع و نیروهای میرا آینده‌ای وجود ندارد هر چند که در اوج قدرت نیز باشند».

نهایتا ذبیح در روز هفتم مهرماه ۱۳۶۰ در یک تردد از طرف مزدوران خمینی شناسایی و دستگیر می‌شود. ذبیح زیر سخت‌ترین شکنجه‌های دژخیمان شکنجه‌گر خمینی قرار می‌گیرد و هم‌چون زندانهای زمان شاه لب از لب نمی‌گشاید و اطلاعاتش محفوظ باقی می‌ماند.

ذبیح قهرمان در تاریخ بیست و سوم آبانماه ۱۳۶۰ توسط جلادان خون‌آشام خمینی تیرباران شد و به عهدش با مردم و سازمان محبوبش وفا کرد و هم‌چنان که خودش در جایی نوشته بود، بهای آزادی را با خون خود باید پرداخت. آری آزادی نعمتی است که فقط به بهای پاسداری آن و به میزان حفظ حرمت آن می‌توان آنرا احساس نمود، چرا که خونبهای آزادی شهادت است.

رژیم ددمنش و جنایتکار خمینی، حتی از دادن جسد او به خانواده‌اش خودداری کرد. چند روز بعد هنگامی‌که خانواده‌اش برای کسب خبری از او به زندان اوین مراجعه کرده بودند، در نهایت حیرت از جنایت دژخیمان خمینی، وصیت‌نامه‌یی کوتاه و چند کلمه‌ای از او را که لحظاتی قبل از تیربارانش نوشته بود دریافت می‌کنند.

ذبیح در وصیتنامه خود، پیروزی خلق قهرمان ایران را در تحقق آرمانهای توحیدی خواستار شده بود و تمام کینه‌اش را در قالب این آیه بر سر خمینی و جلادانش فریاد کشیده بود.

و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

مرگ بر خمینی

درود بر مجاهدین

راهش گرامی و راهش پر رهرو باد

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید سکینه قهرمانی

 

محل تولد: خوی

شغل: معلم

سن: ۳۳

تحصیلات: فوق دیپلم

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۰سال

سکینه قهرمانی‌در سال۵۷ با مجاهدین آشنا شد، از اواسط سال۵۸ در امور تبلیغی و کمکهای مالی فعال بود.

مدتی مسئولیت دانش‌آموزان و هواداران سازمان در مدارس راهنمایی خوی را به‌عهده داشت، و مدتی مسئول انجمن معلمان و انجمن مادران در شهر مرند بود.

یک سال در بخش نشریه و بعد از آن در بخش اجتماعی سازمان فعالیت کرد، پشتکار و جدیت او در مبارزه برای همه درس‌آموز بود.

در آخرین ماههای حیات پربارش  در واحد تحقیق شهیدان و اسیران انقلاب نوین ایران  عهده‌دار مسئولیت بود، گنجینه‌یی که خود  یکی از الماسهای درخشان آن شد.

در عملیات فروغ جاویدان درحالی‌که فرماندهی یک دسته را به‌عهده داشت وارد میدان نبرد شد، و با رزم قهرمانانه خود در اوج شرف و افتخار به‌شهادت رسید. «…‌من تا مغز استخوان ایمان دارم راهی که مجاهدین تاکنون پیموده‌اند همان راه انبیا ‌و راه اسلام محمدی است… آینده از آن نسلی است که با آتش رگبار مسلسلهای بی‌امان خود و با اتکا بر ایدئولوژی توحیدی و با فرمان مسعود اختناق خمینی جلاد را شکافتند.

من در این چند سال زندگی تشکیلاتیم تنها آرزویم این است که جانم را نثار این راه بکنم ،تا شاید بتوانم خدمتی هر چند ناچیز به سازمانم و به خلقم انجام دهم… 

از خدا می‌خواهم که مرا هم از رهروان پاک و صدیق مجاهدین قرار دهد، تا بتوانم خون خود را فدیه رهایی و آزادی مردم ایران بنمایم…». وصیت‌نامه ‌ـ‌ ۲۰خرداد۶۵

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید حمید قابلی

 

محل تولد: خوی

شغل: درجه دار ارتش

سن: ۲۶

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

حمید قابلی از درجه‌داران آزاده‌یی بود که در آستانه عملیات فروغ جاویدان به ارتش آزادیبخش پیوست.

وی در یک خانواده فقیر به‌دنیا آمد، از کودکی رنج و محرومیت را با گوشت و پوست خود لمس کرد. آشنایی او با آرمان مجاهدین از ابتدای انقلاب و زمانی بود که در یک کلاس مربوط به هواداران سازمان شرکت می‌کرد.

تعدادی از یاران و اقوام او توسط دژخیمان خمینی دستگیر یا اعدام شدند، در دوران خدمت در ارتش خمینی مخفیانه به رادیو مجاهد گوش می‌کرد.

سرانجام در عملیات حاج‌عمران (در اول آذرماه۶۶) خود را تسلیم رزمندگان ارتش آزادیبخش کرد، و بلافاصله تقاضا کرد که به ارتش آزادیبخش بپیوندد.

او قاطعانه راه مبارزه برای نجات مردمش را برگزید و شرف پوشیدن لباس مقدس ارتش آزادیبخش را بر هر چیز دیگر مرجح شمرد.

در عملیات فروغ جاویدان جانانه جنگید و پس از به‌هلاکت رساندن شماری از مزدوران رژیم جنایتکار آخوندی، به‌شهادت رسید جان خود را فدای خلق و میهنش کرد.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید ابراهیم دومانی

 

محل تولد: خوی

شغل: بافنده فرش

سن: ۲۰

تحصیلات: -

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

ابراهیم دومانی از سربازان آزاده‌یی بود که به ارتش آزادیبخش ملی پیوستند، او در روستای اتور از توابع خوی در یک خانواده فقیر کشاورز به‌دنیا آمد.

مشکلات ناشی از فقر اجازه نداد به درس و تحصیل بپردازد، و در جریان سربازگیری اجباری رژیم برای جنگ ضد‌میهنی دستگیر شد و برخلاف میلش به‌جبهه‌ها اعزام گردید.

کینه و نفرتش نسبت به رژیم شدید بود، در عملیات آفتاب (۸‌فروردین‌۶۷) در منطقه فکه جزء اولین سربازانی بود که خود را تسلیم رزمندگان ارتش آزادیبخش کردند.

ابراهیم سپس خواستار پیوستن به صفوف رزمندگان و پوشیدن لباس شرف و افتخار ارتش آزادی شد تا با رژیم خمینی به‌مبارزه بپردازد.

پس از موافقت با درخواستش در عملیات کبیر فروغ جاویدان شرکت کرد، و طی یکی از نبردهای آن به‌شهادت رسید، او برای همیشه نامش را در کهکشان شهیدان آزادی ایران و در شمار جاودانه فروغها به‌ثبت رساند.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید مجتبی اکبرزاده

 

محل تولد: خوی

شغل: بافنده فرش

سن: ۲۱

تحصیلات: ابتدایی

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

مجتبی اکبرزاده سرباز آزاده‌یی بود که همراه با تعداد دیگری از دوستان و هم‌قطارانش در جریان عملیات بزرگ چلچراغ در روز ۲۹‌خرداد‌۶۷ خود را به رزمندگان ارتش آزادیبخش تسلیم کردند.

طی مدت کوتاهی که در اردوگاه به‌سر برد، نسبت به جنایتهای رژیم خمینی بیش‌از پیش آگاه شد و تصمیم گرفت با این غدارترین دشمن خدا و خلق بجنگد.

مجتبی درخواست کرد تا به ارتش آزادیبخش بپیوندد و لباس مقدس رزم‌آوران آزادی را به‌تن کند.

در عملیات فروغ جاویدان در تپه مشرف به پادگان الله‌اکبر اسلام‌آباد ساعتها با مزدوران دشمن شجاعانه جنگید.

سرانجام در قسمت جنوبی کارخانه قند اسلام‌آباد پس از درگیری شدید با مزدوران، در اثر اصابت تیری به قلبش به‌شهادت رسید.

قلبش شکافته شد اما به‌خاطر انتخاب شرف و آزادگی و به‌خاطر پایداری و پاکبازی، در قلب مردم و میهنش جای گرفت و در کهکشان شهیدان جاودانه شد.

ادامه مطلب

درگذشت قهرمان مجاهد خلق یعقوب دادگر فرزند پاکباز مردم خوی

 

درگذشت قهرمان مجاهد خلق یعقوب دادگر فرزند پاکباز مردم خوی از شدیدترین مجروحان حملات وحوش خامنه‌ای و قاسم سلیمانی در اشرف در ۱۹فروردین ۱۳۹۰.

زخم و جراحت یعقوب در اثر اصابت گلوله‌ها به ناحیه حساس بالای پا در این ۱۲سال هیچگاه خوب نشد و زمینه‌ساز بیماریهای دردناک دیگر هم گردید و این قهرمان صبور را با آزمایش‌های مضاعف مواجه ساخت.

یعقوب دادگر متولد ۱۳۴۷ در خوی در ۲۰سالگی به مجاهدین پیوست و از آن پس در تمام عملیات ارتش آزادیبخش ملی ایران و اغلب جلودار بود. او خطرناک‌ترین مأموریتها از جمله چک میدانهای مین قبل از عبور یکانها و واحدهای عملیاتی را به عهده می‌گرفت.

برادر بزرگتر یعقوب که باعث پیوستن او به مجاهدین شد، مجاهد شهید اسماعیل دادگر فرزند قهرمان دیگری از مردم خوی است.

اسماعیل دادگر از مسئولان مجاهدین در اصفهان بود که در سال۱۳۶۱ توسط دژخیمان خمینی تیرباران شد. او تحصیلات مهندسی خود را ناتمام گذاشته و به‌طور حرفه‌یی و تمام وقت به جنگ با آخوندها و پاسداران خمینی روی آورده بود.

یعقوب دادگر تا آخرین لحظات پیگیر خبرهای زلزله در خوی و وضعیت همشهریانش بود.

خانم رجوی ضمن تسلیت، آزمایشها و پرواز مجاهد قهرمان یعقوب دادگر پس از ۱۲سال جراحت و دردهای جانکاه را در عین حضور و مقاومت در برابر سلسله حملات زمینی و زرهی و موشکی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی طی ۱۴سال پایداری پرشکوه در اشرف و لیبرتی، از حماسه‌های افتخار‌آفرین مجاهدین دانست و آن را سرمشقی برای ایستادگی و پایداری شورشگران قیام توصیف کرد.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید مصطفی ابراری

 

محل تولد: خوی

سن: ۳۵

تحصیلات: دانشجوی مهندسی

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی: ۱۱سال

مصطفی ابراری اهل خوی و متولد سال۱۳۳۲ بود، پیش از انقلاب ضدسلطنتی قدم به صحنه مبارزه سیاسی گذاشت، و بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب فعالیت خود را با هواداری از مجاهدین آغاز کرد.

ادامه مطلب

با یاد مجاهد شهید علیرضا (رضا) عالی بیگی

 

محل تولد: خوی

شغل: شغل آزاد

سن: ۲۳

تحصیلات: -

محل شهادت: خوی

تاریخ شهادت: ۱۳۶۴/۲/۱۱

متاسفانه از مجاهد شهید علیرضا عالی بیگی عکس، خاطره و زندگینامه نداريم بنابراين از هموطنانى كه اين قهرمان خلق را می‌شناسند درخواست داريم اطلاعات خود را به آدرس aida.nikjo@gmail.com براى ما ارسال كنند.

ادامه مطلب