محل تولد: گروس بیجار
شغل: تاجر
سن: ۶۹
تحصیلات: -
محل شهادت: تهران
تاریخ شهادت: ۳-۶-۱۳۸۱
حاجیخان امیری، فرزند سرافراز گروس بیجار، در سال ۱۳۱۲ به دنیا آمد و تحصیلات خود را همچون بسیاری از فرزندان آن دیار، در مکتبخانه سپری کرد. از همان آغاز جوانی، قلب و اندیشهاش بهسوی آزادی و عدالت پر کشید و به جمع یاران دکتر مصدق پیوست، و روح خائنانی همچون آخوند کاشانی را بهعنوان مزدوران دیکتاتوری سلطنتی، محکوم میشمرد.
پس از مهاجرت به تهران و کارگری در کارخانه چیتسازی، بهدلیل همراهیاش با کارگران معترض اخراج شد، ولی این پدر آزاده دست از تلاش برنداشت و به کسبوکار آزاد روی آورد. حاجیخان از همان روزهای نخستین انقلاب ضدسلطنتی، خمینی را همچون کاشانی خائنی مرتجع میدانست و هرگز به تظاهرات و مراسمی که در ستایش او بود، قدم نگذاشت.
پس از شناخت آرمانهای سازمان مجاهدین خلق، با همه هستیاش به یاری آنها شتافت و خانه، مغازه و داراییاش را برای حمایت از مجاهدین و برپایی دکههای خیابانی و یاریرسانی به پیکهای مجاهدین در راه آزادی ایران، بهکار گرفت. چنانچه فرزند دلبند مجاهدش پس از چهار سال اسارت از زندان آزاد شد، پدرش با عزمی استوار و قلبی پرشور، وی را راهی ارتش آزادیبخش ملی ایران کرد و از هیچ حمایتی دریغ نکرد.
حاجیخان امیری همواره پشت و پناه مجاهدین بود، تا آنکه دژخیمان رژیم آخوندی وی را بهدلیل فعالیتهای فرزندش بازداشت و تنها با وثیقهای سنگین آزادش کردند. اما این پدر دلسوخته همچنان با عشق به راه مجاهدین ادامه داد و بهعنوان بخشی از روابط عمومی سازمان فعال شد، و پس از دیدار شورانگیزش از اشرف، شور و ایمانش به این مسیر دوچندان شد.
در تیر ۱۳۸۰، مأموران سرکوبگر رژیم، حاجیخان را بهدلیل کمک به مجاهد شهید حجت زمانی دستگیر و روانهی شکنجهگاه کردند. با وجود شکنجهها و سلول انفرادی، حاجیخان همچنان بر مواضع قاطع مجاهدیاش ایستاد و به همبندیهایش سفارش میکرد: «نباید گریه کنید، فقط بخندید، حتی اگر من هم شهید شوم، حق گریه کردن ندارید. من مدیون این بچهها هستم که مرا عاقبتبهخیر میکنند.»
رژیم ددمنش، برای پنهانکردن جنایاتش، حاجیخان را به زندان گوهردشت تبعید و زیر وحشیانهترین شکنجهها برد، تا آنکه در ۳ شهریور ۱۳۸۱، ضربات پوتین پاسداران سفاک جان پاکش را ستاند. دژخیمان پیکر نیمهجانش را زنجیر به پا کشیده، از سلول بیرون بردند و به مکان نامعلومی منتقل کردند، و خانواده داغدارش را حتی از آخرین وداع با پیکر پدر محروم ساختند.
اما نام حاجیخان امیری تا ابد در قلب فرزندان ایران جاودان ماند. در مراسم خاکسپاریاش، هزاران تن از مردم اسلامشهر گرد آمدند و به پدر مجاهدین و سرو سرافراز مقاومت ادای احترام کردند.
حماسهی حاجیخان امیری، پدری که تمام دارایی، هستی و قلبش را وقف آزادی ایران و راه مجاهدین کرد، همواره همچون مشعلی فروزان، راه نسلهای آینده را روشن خواهد ساخت. 🌹🔥
