محل تولد: شهر کرد
سن: ۲۷
تحصیلات: دانشجوی مهندسی مکانیک ـ آمریکا
محل شهادت: کرمانشاه
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷
سابقه مبارزاتی: ۱۰سال
علی نیک‌بخت، فرزندی از دیار شهرکرد، با ۲۷ سال سن و ۱۰ سال سابقه مبارزاتی، نمونه‌ای درخشان از ایمان، تعهد، و مبارزه بود که مسیر زندگی خود را به تمامی وقف آرمان آزادی و عدالت کرد. او در مهرماه ۱۳۵۷ برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی مکانیک به آمریکا رفت، اما این مهاجرت آغاز راهی تازه در زندگی او بود. علی در دوران دانشجویی با انجمن هواداران مجاهدین خلق ایران ارتباط برقرار کرد و به زودی به یکی از فعالان این جریان بدل شد.
با شروع مبارزه مسلحانه در سال ۱۳۶۰، علی تصمیمی سرنوشت‌ساز گرفت. او در حالی که تنها یک سال تا فارغ‌التحصیلی از دانشگاه فاصله داشت، تحصیل را رها کرد و مبارزه حرفه‌ای و تمام‌عیار علیه دیکتاتوری را انتخاب نمود. این انتخاب نه تنها بیانگر شجاعت و روحیه انقلابی او بود، بلکه نشان‌دهنده تعهد عمیقش به آرمان‌های انسانی و آزادی‌خواهانه بود.
در سال ۱۳۶۴، علی که با افق‌های روشن و تابناک آینده چشم‌دوخته بود، تصمیم گرفت مبارزه‌اش را وارد مرحله‌ای تازه کند. او خواهان حضور در صفوف مقدم نبرد شد و این خواسته را در تقاضانامه‌ای رسمی در ۱۳ مرداد همان سال به ثبت رساند. در بخشی از این تقاضانامه نوشته بود:
«امیدوارم که به چنان صلاحیتی رسیده باشم که شایسته مبارزه و بودن در صفوف مقدم جبهه را داشته باشم.»
در پی این درخواست، علی به منطقه مرزی اعزام شد و پس از گذراندن دوره‌های آموزشی، به یکی از واحدهای نظامی منتقل گردید.
علی نیک‌بخت علاوه بر حضور در عملیات‌های نظامی، مسئولیت‌های دیگری نیز بر عهده داشت. او در بخش فنی و حفاظت فرستنده صدای مجاهدین نقش مهمی ایفا کرد و با تکیه بر دانش و توانایی‌های فنی‌اش، به یکی از نیروهای موثر این بخش تبدیل شد.
در سال ۱۳۶۷، علی در عملیات سرنوشت‌ساز فروغ جاویدان شرکت کرد؛ عملیاتی که با هدف دستیابی به آزادی و پایان‌دادن به دیکتاتوری طراحی شده بود. در جریان این عملیات، او نقش بسیار مهمی در جابه‌جایی رزمندگان در صحنه‌های پیچیده و پرتحول نبرد بر عهده داشت. این مسئولیت در شرایط دشوار و خطرناک میدان جنگ، نیازمند شجاعت، مدیریت و فداکاری بسیار بود که علی با جان و دل به آن عمل می‌کرد.
سرانجام، در یکی از مأموریت‌های حساس خود، علی نیک‌بخت در حین انجام وظیفه و پس از درگیری سخت با نیروهای مزدور، به شهادت رسید. او عهد و پیمانی را که با آرمان‌هایش بسته بود، با خون خود امضا کرد و در زمره جاودانه‌فروغ‌های مقاومت ایران قرار گرفت.
زندگی و شهادت علی نیک‌بخت یادآور آن است که آزادی و عدالت به بهای سنگینی به دست می‌آید و تنها کسانی که با تمام وجود به این آرمان‌ها متعهد باشند، می‌توانند در راه تحقق آن گام بردارند. علی، دانشجویی مستعد و جوانی شجاع، از زندگی آسوده خود در آمریکا چشم پوشید تا به ندای درونی‌اش پاسخ دهد و در کنار مردم سرزمینش برای آزادی بجنگد.
نام و راه او همچنان الهام‌بخش کسانی است که برای ساختن ایرانی آزاد و عادلانه تلاش می‌کنند. روحش شاد و یادش گرامی باد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 نظرات:
ارسال یک نظر