عکاسی که تصویر رهایی را جاودانه کرد؛ گرامی‌داشت مجاهد شهید سیروس پرتو

 

محل تولد: آبادان

سن: ۳۰

تحصیلات: دانشجو ـ آمریکا

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

سابقه مبارزاتی:۷سال

سیروس پرتو، فرزند دلیر میهن، در سال ۱۳۳۷ در خانواده‌ای متوسط در آبادان چشم به جهان گشود. او که از کودکی روحی آزاد و پرشور داشت، برای ادامه تحصیل در رشته عکاسی راهی آمریکا شد. اما فاصله از خاک وطن هیچ‌گاه نتوانست عشق او به ایران را کم‌رنگ کند. اخبار جنایات و سرکوب رژیم خمینی، قلب او را به درد می‌آورد و ذهنش را به فکر چاره و مبارزه فرو می‌برد.

سیروس، از هواداران جدی مجاهدین خلق، در برابر مقاومت این سازمان همواره با احترام سخن می‌گفت و رشادت‌های آنها را ستایش می‌کرد. در سال ۱۳۶۴ تصمیم گرفت از حمایت لفظی فراتر رفته و به شکلی حرفه‌ای در مسیر مبارزه گام بردارد. از این رو، ارتباط خود را با انجمن دانشجویان مسلمان برقرار کرد و فعالیت‌های منظم و مؤثری را آغاز نمود.

از خصوصیات برجسته سیروس، نظم، مسئولیت‌پذیری، و تعهد به وظایف بود. او بی‌وقفه در تلاش بود تا نقشی مؤثر در مسیر رهایی ایران ایفا کند. با تشکیل ارتش آزادیبخش ملی، سیروس بی‌قرار بود تا به این صفوف بپیوندد و آرزوی خود برای مشارکت در سرنگونی رژیم خمینی و بنای ایرانی آباد و آزاد را تحقق بخشد.

او با ایمانی راسخ می‌گفت:

«می‌دانم با راهبری مسعود و مریم، خون‌ها و رنج‌های همه مجاهدان و مبارزان تاریخ ایران به‌هدر نخواهد رفت و ایرانی آباد و آزاد ساخته خواهد شد.»

سیروس پرتو در عملیات کبیر فروغ جاویدان با عزمی راسخ و قلبی لبریز از ایمان شرکت کرد و در یکی از صحنه‌های این حماسه بزرگ به شهادت رسید. خون پاک او در رگ‌های مبارزه جاری شد و تضمینی شد بر آزادی و آبادی آینده ایران.

روح بزرگش، همواره الهام‌بخش نسلی است که آزادی، عدالت، و برابری را آرمان خود قرار داده‌اند.