محل تولد: قائمشهر
شغل: -
سن: ۲۰
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: تبریز
تاریخ شهادت: ۲۵-۵-۱۳۶۱
در بعدازظهر ۲۵ آبانماه ۱۳۶۱، تبریز و دامنههای اطراف آن، گواه یکی از حماسیترین نبردهای فرزندان دلیر مجاهد خلق بود. رزمندگانی که با سلاحهایی اندک اما قلبهایی لبریز از ایمان و اراده، در برابر تهاجم نیروهای جنایتکار رژیم خمینی به پایگاه مقاومتشان ایستادگی کردند. در این نبرد ۲۳ ساعته، با رشادت و هوشمندی، حلقهٔ محاصره را شکستند و پایگاه را ترک کردند.
در ادامهی مسیر، با رسیدن به روستای "امند" در نزدیکی تبریز و از کار افتادن وسیلهی نقلیه، در سرمای استخوانسوز آذربایجان، خود را برای نبردی نابرابر آماده کردند. آنان پس از شکستن محاصره در روستا، به ارتفاعات پناه بردند و در دل کوههای پوشیده از برف، در مقابل انبوهی از نیروهای تا دندان مسلح ایستادند. این مقاومت بیش از ۳۰ ساعت به طول انجامید و سرانجام، پس از پایان گلولهها و با بدنی یخزده از سرما و ایستادگی، ۵ مجاهد دلیر، از جمله محمد جواد محمدی، به کاروان جاویدان شهدای مجاهد خلق پیوستند.
پاسداران مزدور تا مدتها جرأت نزدیک شدن به پیکرهای مطهر این قهرمانان را نداشتند. پس از اطمینان از شهادت، پیکرها را به تبریز منتقل کرده و در تلاشی وقیحانه برای قدرتنمایی، آنان را به نمایش گذاشتند؛ اما این حرکت تنها موجی از خشم و نفرت عمومی را در شهر برانگیخت و مظلومیت و عظمت مجاهدین را بیش از پیش در دل مردم جای داد.
 |
| عکس یادگاری از مجاهد شهید محمدجواد کوچکسرایی |
شهید محمد جواد محمدی، از فرماندهان برجستهٔ میلیشیای قائمشهر بود که از نخستین روزهای انقلاب، در برابر سرکوب و خشونت رژیم ایستاد. در جریان حمله به ستاد مجاهدین در اسفند ۵۸، که با شهادت مجاهد شهید علی عیناللهپور و زخمی شدن بیش از هزار نفر همراه بود، ایستادگی جانانهای کرد و از آن پس مورد شناسایی مزدوران قرار گرفت.
پس از خرداد ۶۰، مسئولیت چند تیم در بابل را برعهده گرفت اما در یکی از عملیاتها دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفت. با ارادهای پولادین و جسارتی ستودنی، موفق شد از زندان قائمشهر بگریزد و دوباره به یاران خود بپیوندد. در یکی دیگر از برخوردهای ناگهانی، بار دیگر از چنگال مزدوران گریخت و نشان داد که همچون آتش زیر خاکستر، در هر لحظه میتواند زبانه بکشد.
سرانجام در کوهستانهای سرد و بلند آذربایجان، آخرین برگ زرین زندگی پربار خود را رقم زد و با سربلندی به شهادت رسید. یادش تا ابد در قلب یارانش زنده خواهد ماند، بهسان پرچمی برافراشته در طوفان، نماد استقامت، ایثار، و وفاداری به آرمان توحیدی و انسانی.
یادش گرامی، راهش پررهرو باد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
0 comments:
ارسال یک نظر