از خزانه تا اوین؛ داستان مقاومت جواد اخگر، ۱۶ ساله‌ای که ایستاد

 

محل تولد: تهران

سن: ۱۶

تحصیلات: متوسطه

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۱۳-۷-۱۳۶۰

با یاد و نام مجاهد شهید جواد اخگر، نوجوانی که در ۱۶ سالگی، راهی را برگزید که مردان بزرگ از آن واهمه دارند؛ راه ایستادگی، آگاهی و جان‌فشانی برای خلق و آزادی.

جواد در سال ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. فرزندی از دل کوچه‌های جنوب شهر که انقلاب ضدسلطنتی را با تمام وجود لمس کرد و پس از پیروزی آن، در نوجوانی با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد. او در دوران دبیرستان، با فروش نشریه و دایر کردن دکه‌های کتاب، صدای آگاهی را در دل محلات می‌پراکند.

در جریان اولین انتخابات‌های پس از انقلاب، جواد با شور انقلابی در تبلیغات و فعالیت‌های سازمانی حضور فعال داشت و در مراسم تاریخی سخنرانی برادر مجاهد مسعود رجوی در ورزشگاه امجدیه در تیر ۱۳۵۹، یکی از اعضای تیم حفاظت از مراسم بود.

در سال ۱۳۶۰، هنوز دانش‌آموز کلاس سوم راهنمایی بود که به‌عنوان میلیشیای سازمان، به بخش محلات منتقل شد و در منطقه‌ی خزانه بخارایی (انجمن رضا رضایی)، با تمام وجود به فعالیت سیاسی و افشاگرانه پرداخت. حضورش در تظاهرات تاریخی ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، سندی از پایداری او در کنار خلق بود.

پس از آغاز فاز نظامی مقاومت، چهره‌ی شناخته‌شده‌ی محله، به زندگی مخفی روی آورد. با وجود سن کم، مسئولیت‌هایی را در پایگاه‌های مجاهدین پذیرفت و با روحیه‌ای شجاعانه به پیش رفت. اما سرانجام در نیمه مرداد سال ۱۳۶۰ در فلکه اول خزانه شناسایی و تحت تعقیب مزدوران قرار گرفت. در جریان تعقیب و گریز، گلوله‌ای به پیکرش نشست و مجروح شد.

پاسداران خمینی، در کمال سبعیت، او را با همان وضعیت خونین به زندان اوین بردند و در آنجا با شکنجه‌های وحشیانه، تلاش کردند اطلاعاتی از او بگیرند. اما جوادِ کوچک با اراده‌ای بزرگ‌تر از همه‌ی دژخیمان، لب به خیانت نگشود.

وقتی مأیوس شدند، در نمایشی مضحک به‌نام «دادگاه» که دو دقیقه بیشتر طول نکشید، به‌ریاست آخوند گیلانی، حکم اعدام او را صادر کردند. روز ۱۳ مهر ۱۳۶۰، جواد اخگر به‌همراه چند تن از یارانش به جوخه‌ی تیرباران سپرده شد.

در روزهای پس از دستگیری، پدر جواد بارها به زندان اوین مراجعه کرد، اما پاسداران انکار کردند. پس از دو ماه پیگیری، با بی‌شرمی به او خبر دادند که فرزندش اعدام شده و خواستار پرداخت هزینه‌ی گلوله‌هایی شدند که با آن پسرش را کشته بودند! اما پدر، با قامتی افراشته، این خواسته‌ی پست را رد کرد و عزتمندانه، راه فرزندش را ارج نهاد.

جواد اخگر فقط ۱۶ سال داشت، اما فهم و فریادش لرزه بر تن جلادان انداخت. در اوج کودکی، با انتخابی آگاهانه، مسیر خونین اما پرافتخار آزادی را پیمود و نامش را در دل تاریخ ثبت کرد؛ نه چون قربانی، که چون قهرمانی تمام‌عیار.

🌹 یادش گرامی، راهش روشن، و خونش چراغی بر شب‌های تار استبداد.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96