محل تولد: بابل
شغل: کارگر
سن: ۲۴
تحصیلات: دیپلم
محل شهادت: گرگان
تاریخ شهادت: ۱۰-۵-۱۳۶۰
با یاد و نام مجاهد خلق، شهید حسن عبداللهی، کارگری زحمتکش و فدایی راه آزادی، که با قلبی سرشار از ایمان، از کوچههای بابل تا میدانهای مبارزه در قائمشهر و زندان گرگان، راه سرخ وفاداری را پیمود و نام خود را در دفتر شهیدان مجاهد خلق ثبت کرد.
حسن عبداللهی در سال ۱۳۳۶ در شهر بابل چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و موفق به اخذ دیپلم فنی شد. دوران جوانیاش مصادف بود با سالهای اختناق ستمشاهی، و او از همان ایام با شرکت در محافل مذهبی مخالف رژیم سلطنتی، گام در مسیر آگاهی سیاسی نهاد. آشنایی نزدیک با مجاهد شهید علیرضا عبداللهی، پسرعموی مبارزش که در آن زمان در زندان شاه بود، بهویژه نقش مهمی در شکلگیری این مسیر ایفا کرد.
با آغاز خیزش مردم ایران علیه نظام سلطنتی، حسن در صفوف تظاهرات مردمی حضور یافت و پس از آزادی علیرضا در سال ۱۳۵۷، با شور و شعور بیشتری به آرمان سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، فعالیتهایش را در جنبش ملی مجاهدین در بابل دنبال کرد. تنها یکسال بعد، علیرغم هشدارها و فشارهای خانوادگی بهدلیل افزایش سرکوبهای رژیم آخوندی، راه مبارزه حرفهای تماموقت را برگزید.
از ابتدای سال ۱۳۵۹، حسن بهطور رسمی و پیگیر در ستاد سازمان مجاهدین در بابل و سپس قائمشهر فعالیت داشت. او از مسئولان فعال قسمت نشریه سازمان بود و با مسئولیتپذیری، جدیت و روحیهای صمیمانه، در دل یاران و همرزمانش جایگاه ویژهای یافت. ایستادگی بیامانش در برابر یورشهای چماقداران ارتجاع و استقبال همیشگیاش از مسئولیتهای دشوار، بخشی از چهره پُرتوان این مجاهد پاکباز بود.
در اردیبهشت ۱۳۶۰، زمانیکه حسن یک وانت حامل نشریه مجاهد را از ترمینال تحویل گرفته و در حال انتقال به محل توزیع بود، توسط پاسداران رژیم در یکی از ایستها شناسایی شد. پس از بازرسی خودرو و کشف نشریات، وی دستگیر و روانه زندان شد. پس از مدتی به زندان گرگان منتقل شد و بهدنبال قیام سی خرداد ۱۳۶۰، بهدلیل ایستادگی بر مواضع مجاهدیاش، تحت شکنجههای شدید قرار گرفت.
اما او، همچون دیگر پویندگان مسیر رهایی، نه لب از اعتقاد برداشت و نه سر از عهد فرو نهاد. سرانجام در روز دهم مردادماه ۱۳۶۰، در زندان گرگان، با گلولهٔ دژخیمان خمینی تیرباران شد و به قافله شهیدان مجاهد خلق پیوست.
حسن عبداللهی تنها نبود؛ دو پسرعمویش، مجاهدان شهید علیرضا و ناصر عبداللهی، پیش از او در راه آزادی و آرمان مجاهدین جان فدا کرده بودند. خانوادهای که نامشان با فدا، وفاداری و مقاومت گره خورده و تاریخ مبارزات مردم ایران را سرفراز کردهاند.
سلام بر او، سلام بر ایستادگیاش، سلام بر نام نیکش که در حافظه تاریخ آزادی ایران تا ابد خواهد درخشید.
0 comments:
ارسال یک نظر