مهندس معدن، مهندس قیام: با یاد مجاهد شهید سیدمرتضی امامی — از دانشگاه تهران تا جوخه اعدام

 

محل تولد: کرج

شغل: مهندس معدن

سن: ۳۰

تحصیلات: -

محل شهادت: تهران

تاریخ شهادت: ۷-۷-۱۳۶۰

با یاد مجاهد شهید سیدمرتضی امامی، یکی از ستارگان فروزان مقاومت مردمی علیه دو دیکتاتوری شاه و شیخ، که در مسیر آرمان آزادی، رنج شکنجه، تبعید، زندان و شهادت را به جان خرید.

شهید سیدمرتضی امامی در سال ۱۳۳۰ در شهر کرج چشم به جهان گشود. دوران ابتدایی و دبیرستان را در همین شهر گذراند و سپس در رشته مهندسی معدن در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد. حضور او در دانشگاه، نقطه آغاز فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی‌اش علیه رژیم پهلوی بود. وی با گروهی از کارگران آگاه کارخانه جهان‌چیت همکاری کرد و با پخش اعلامیه‌ها علیه نظام شاهنشاهی به افشاگری پرداخت.

در خرداد ۱۳۵۳ به‌دلیل همین فعالیت‌ها دستگیر و به‌شدت شکنجه شد. پس از ۶ ماه بازجویی و شکنجه، به ۳ سال زندان محکوم و به زندان قصر منتقل شد. در همان زندان بود که با مجاهدین آشنا شد و از تعلیمات آنان بهره گرفت.

پس از آزادی در خرداد ۱۳۵۶، مرتضی کارگاه نجاری‌ای راه انداخت که به پاتوقی برای فعالیت‌های سیاسی و انقلابی بدل شد. در جریان قیام ۵۷، از این مکان برای سازماندهی تظاهرات‌ها و برنامه‌ریزی فعالیت‌های مردمی استفاده می‌کرد. او و یارانش در شهر کرج، با برپایی راهپیمایی‌ها، سخنرانی‌ها و دفاع از مراکز علنی مجاهدین، نقشی حیاتی در پیشبرد قیام مردمی داشتند.

پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، مرتضی امامی در راه‌اندازی جنبش ملی مجاهدین خلق در کرج پیش‌قدم شد. با تأسیس بخش روستایی، به بازتوزیع زمین‌های کشاورزی بین روستاییان پرداخت. در برابر حملات چماقداران و پاسداران به دفاتر سازمان در کرج، همراه با مجاهدین دیگر، جانانه ایستادگی کرد و حتی در مواردی با مقاومتشان، نیروهای مهاجم را وادار به عقب‌نشینی کردند.

در آذر ۱۳۵۹ به تهران منتقل شد و ابتدا در بخش نشریه و سپس در قسمت امنیتی سازمان فعالیت کرد. در جریان انجام مأموریتی در روز ۱۳ شهریور ۱۳۶۰ در تهران، دستگیر شد و به شکنجه‌گاه اوین منتقل گردید. شدت شکنجه‌ها به حدی بود که پیکر مجروح او را بارها برای نمایش شکست روحیه به زندانیان قزلحصار بردند؛ اما عکس آن رخ داد. پایداری مرتضی الهام‌بخش شد و دژخیمان که از مقاومت او عاجز مانده بودند، او را کمتر از یک ماه پس از دستگیری، در تاریخ ۷ مهر ۱۳۶۰ تیرباران کردند.

سیدمرتضی امامی تنها نبود. برادرش، شهید علی امامی نیز از شهدای پرافتخار مجاهدین خلق ایران است؛ دو برادری که راه آزادی را با خون خود امضا کردند.