شهید مجاهد، داریوش همتیان؛ فریاد خاموش آبادان، شعله‌ور در سنگر مقاومت اهواز

 

محل تولد: آبادان

شغل: کارگر

سن: ۲۴

تحصیلات: دیپلم

محل شهادت: اهواز

تاریخ شهادت: ۸-۳-۱۳۶۲

با یاد و خاطره مجاهد شهید، داریوش همتیان، جوانی برخاسته از خاک سوزان آبادان و دل‌سپرده به آرمان‌های آزادی، که با گام‌های استوارش، رد پایی جاودانه در مسیر مبارزه بر جای گذاشت.

داریوش در سال ۱۳۳۸ در آبادان چشم به جهان گشود. او همچون بسیاری از جوانان آن روزگار، آرزوهای بزرگی در سر داشت؛ دیپلم خود را گرفت و مهیای عزیمت به خارج از کشور برای ادامه تحصیل شد. اما تاریخ، سرنوشت دیگری برای او نوشته بود. سال ۱۳۵۶ و شعله‌های قیام مردمی بر ضد رژیم شاه، و به‌خصوص فاجعه خونبار سینما رکس، مسیر زندگی‌اش را دگرگون کرد. او با کنار گذاشتن رویای مهاجرت، در کنار مردم ایستاد، در دل تظاهرات، با فریادهای آزادی‌خواهانه.

مطالعات او از همان سال‌ها آغاز شد و آشنایی با نام و راه مجاهدین، جرقه‌ای شد بر جان پرسوزش. با پیروزی انقلاب، به خدمت سربازی رفت و در لشکر ۹۲ زرهی اهواز سازماندهی شد. در پادگان اهواز، با همت والا و ایمانی راسخ، در میان پرسنل ارتش نشریه مجاهد را توزیع می‌کرد و مشعل آرمان‌های سازمان را روشن نگاه می‌داشت. با آغاز جنگ ایران و عراق، او به‌طور کامل در بخش نظامی سازمان جای گرفت و فعالیت‌هایش ابعاد تازه‌ای یافت.

پس از سی‌خرداد ۱۳۶۰ و شروع نبرد مسلحانه با دیکتاتوری ولایت فقیه، داریوش با شجاعتی مثال‌زدنی، سلاح و مهمات مورد نیاز واحدهای عملیاتی سازمان را از انبار تسلیحات لشکر ۹۲ زرهی تأمین کرد. او نه‌تنها مرد میدان مقاومت، که یار گرمابه و گلستان همرزمانش بود؛ با خلق و خوی انقلابی، فداکاری بی‌چشمداشت، و صمیمیتی که دل‌ها را به هم پیوند می‌زد.

اما راه مقاومت، همواره با خطر همراه است. در مرداد ۱۳۶۰ و هم‌زمان با موج دستگیری هواداران سازمان، داریوش نیز دستگیر و به زندان کارون اهواز منتقل شد. رژیم که هنوز ابعاد کامل فعالیت‌های او را نمی‌دانست، در ابتدا حکم ۱۰ سال زندان برایش برید که بعدتر به ۵ سال کاهش یافت. اما داریوش، در بند هم دست از مقاومت نکشید؛ یکی از ارکان اصلی تشکیلات درون زندان شد و در برابر فشار و شکنجه، چون کوهی استوار ایستاد.

زمانی که رژیم متوجه کمبود سلاح در انبار لشکر شد و به نقش پیشین داریوش پی برد، روند پرونده‌اش تغییر کرد. او بار دیگر به زیر ضربه برده شد؛ بازجویی‌های سنگین، شکنجه‌های جانکاه. اما هیچ‌کدام نتوانست عزم پولادین او را درهم بشکند.

و سرانجام، در ۸ خرداد ۱۳۶۲، مزدوران خمینی، از ایستادگی این فرزند دلیر خلق به تنگ آمدند و او را به جوخه اعدام سپردند؛ تا بدنش را خاموش کنند، اما نامش را در تاریخ مقاومت جاودانه سازند.

شهید داریوش همتیان، نه فقط یک مبارز، بلکه تجسم اراده ملتی بود که خواهان آزادی است. یادش جاودان، راهش پررهرو.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96