شهید ابوالقاسم نیکویی؛ کشاورزی که بذر آزادی کاشت

 

محل تولد: قوچان

شغل: کشاورز

سن: ۲۱

تحصیلات: ابتدایی

محل شهادت: کرمانشاه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷

شهید ابوالقاسم نیکویی، فرزند سرزمین قوچان، در سال‌های جوانی‌اش مشغول کار ساده و شرافتمندانه کشاورزی بود، اما دل در گرو آرمانی بزرگ‌تر داشت. او که تنها ۲۱ بهار از عمرش گذشته بود، به دلیل ایستادگی در برابر ظلم و آگاهی از ناعدالتی‌های موجود، بارها توسط عوامل رژیم دستگیر و تحت تعقیب قرار گرفت. در همان روزهای پرفشار، ارتباط با افرادی از خانواده و اطرافیانش که هوادار مجاهدین خلق بودند، بر بینش و نگاه او اثر عمیقی گذاشت.

در سال ۱۳۶۶، رژیم او را به‌زور از محل کارش ربوده و به جبهه‌های جنگ تحمیلی اعزام کرد. اما آنچه سرنوشت ابوالقاسم را به شکلی ماندگار رقم زد، زمانی بود که در یکی از عملیات‌های ارتش آزادی‌بخش به اسارت درآمد. در مدت اسارت در اردوگاه مجاهدین، او با شخصیت، اخلاق و صداقت مبارزان آزادی آشنا شد و به درک عمیقی از ماهیت رژیم ضدبشری خمینی رسید. همین آگاهی باعث شد که با اراده‌ای استوار و تصمیمی آگاهانه، به ارتش آزادی‌بخش ملی بپیوندد.

ابوالقاسم نیکویی که در نامه‌ای رسمی در تاریخ ۶۷/۴/۲۰ تقاضای عضویت در ارتش آزادی‌بخش را ارائه کرده بود، با اشتیاق و انگیزه‌ای بی‌پایان وارد مبارزات جدی شد. او تحت تأثیر روحیه فداکاری یاران خود، خواستار شرکت در عملیات بزرگ «فروغ جاویدان» شد؛ عملیاتی که هدف آن آزادی مردم ایران از بند دیکتاتوری و استبداد بود.

در حماسه فروغ جاویدان، ابوالقاسم نیکویی مانند یک جنگجوی شجاع در برابر دشمن ایستاد و تا آخرین لحظه جنگید. او که با شجاعتی بی‌مانند قدم در میدان نبرد گذاشته بود، سرانجام در یکی از درگیری‌ها، جان عزیزش را تقدیم آزادی کرد و به خیل ستارگان فروزان آسمان ایران پیوست.

ابوالقاسم نیکویی، کشاورز ساده‌ای که قلبش سرشار از عشق به مردم و آزادی بود، نشان داد که هر کس، از هر پیشه و مسیری، می‌تواند در راه تحقق عدالت و انسانیت ایثارگرانه قدم بگذارد. او با دلیرانه‌ترین انتخابش، یادگاری از شرافت و اراده بر جای گذاشت. یاد او همواره درخشان و راهش پررهرو باد